Wednesday, 20 October 2021

विसरू कशी.... भाग 2-प्रणयकथा

 विसरू कशी.... भाग 2


तो स्वतःला सावरत उठून तिच्या जवळ गेला आणि तिच्या खांद्यावर आलगद आपला हात ठेवून त्याने तिचा खांदा हलकेच दाबला.
"ठीक आहे कोमल! वाईट वाटून घेऊ नकोस! होतं असं. तू गिल्टी वाटून घेऊ नकोस. मी समजू शकतो!" तो
त्याचा तो स्पर्श इतका आश्वासक होता आणि एवढ्या प्रेमळ शब्दांत कुणीतरी बहुधा तिच्याशी पहिल्यांदाच बोलत होतं. ती त्याच्या प्रेमात विरघळून गेली आणि मागे वळून तिने त्याला घट्ट मिठी मारली आणि तिचा बांध फुटला. त्याला वरवर अधिकच गच्च आवळत ती हमसून हमसून रडू लागली. त्याला काय करावे कळेना. ती त्याच्या छातीवर डोकं ठेऊन हमसत होती. शेवटी कचरत कचरत त्याने तिच्या पाठीवर आपला हात ठेवला आणि अलगद थोपटत तो बोलला, " शांत! शांत! बस्स! पुरे आता!" खरं तर त्यालाही शब्द सुचत नव्हते. किती झालं तरी त्याचाही जीव तिच्यात कुठेतरी गुंतला होताच. त्याने तिचे दोन्ही खांदे आपल्या हातात घट्ट धरत तिला आपल्यापासून दूर केलं. ती अजूनही मन खाली घालून हुंदके देतच होती. त्याने तिच्या हनुवटीला धरून तिचा चेहरा वर केला. तिने पाणावलेल्या डोळ्यांनी एकदा त्याच्याकडे पाहिलं. तिचा चेहरा लाल झाला होता. तिच्या डोक्यावरून प्रेमाने हात फिरवत तो गोड हसला. रडता रडताच अचानक तिच्याही चेऱ्यावर स्मित फुललं. किती सुंदर दिसली ती! दोघांच्याही नजरा एकमेकांच्या डोळ्यात खोल कुठेतरी स्वतःला शोधत होत्या! बहुधा डोळ्यांनाच त्यांची भाषा समजली आणि त्या दोघांनी एकमेकांना घट्ट मिठी मारत आपले ओठ एकमेकांच्या ओठांना भिडवले. एका हाताने पडदा पुढे सारत त्याने खिडकीतून येणाऱ्या उजेडाची वाट बंद केली. आपल्या दोन्ही हातांच्या ओंजळीत त्याचा चेहरा धरून ती त्याचावर तुटून पडली. तो ही तिच्या ओठांना अलगदपणे चोखत होता. त्याने हातांनी तिची कंबर घट्ट पकडली होती. साडीच्या कडेवर दाबाने उठलेल्या मांसात त्याचे अंगठे रोवले गेले होते. उंची कमी असल्याने तिला टाचा उंचावून उभे राहावे लागत होते. पण सलग तसं उभं राहिल्याने तिच्या नडग्या भरून येत व ती मध्येच टाचा टेकवी आणि काही सेकंदात पुन्हा टाचा उंचावून त्याच्यावर तुटून पडे. यात तिचे उरोज त्याच्या छातीवर रगडले जात होते. ती बाकीचं सारं काही विसरली होती. हा क्षण तिचा होता आणि तिला तो गमावायचा नव्हता. ती वेड्यासारखी त्याच्यावर बरसत होती. त्याचे ओठ आता ती अक्षरशः चावू लागली होती. आपली जीभ त्याच्या तोंडात कोंबून तिने त्याच्या जिभेला लपेटत होती. त्याची जीभ आपल्या तोंडात घेऊन खेळत होती. तिचे हात अनियंत्रितपणे त्याच्या मानेवर पाठीवर केसांत भराभर फिरत होते. तिला उत्तेजना सहन होईनाशी झाली होती. तो नाही म्हटलं तरी जरा चकितच झाला होता. तिची कसरत लक्षात येताच त्याने आपले दोन्ही हात तिच्या नितंबांखाली मांड्यांवर धरत तिला हलकेच उचललं. त्याचे लिंग तिच्या मांड्यांच्या मध्ये बोचू लागलं आणि ती आणखीच वेड्यासारखं करू लागली. त्याने तिला आणखी वर उचलून तिचं काम सोपं केलं. तिला तसंच उचलून धरत तो मागे सरकत दरवाज्याजवळ गेला आणि पाठीनेच दरवाजा ढकलून बंद केला. तिने हातांनी आपली साडी आणि पेटीकोट वर ओढून गुडघ्यांपर्यंत आणला आणि त्याच्या कमरेला पायांचा विळखा घातला. मान खाली झुकवून ती त्याच्या ओठांवर आणि खांद्यांवर तुटून पडली होती. त्याचे हात तिच्या पाठीवर फिरत होते. तिच्या उरोजांचा होणारा स्पर्श त्याच्यातही शृंगाराचा अंगार फुलवत होता. अधशासारखं त्याची मान आणि खांदा काळा निळा होईपर्यंत ती त्याच्यावर बरसत राहिली. पण तिच्या रोमारोमात पेटलेली आग शमण्यापेक्षा अधिकच भडकत होती. त
त्याच्या कमरेभोवतीचा आपल्या पायांचा विळखा सोडवत ती जमिनीवर उभी राहिली. त्याच्यापासून दूर होत तिने त्याची कॉलर पकडली आणि त्याला खेचत ती बेडजवळ घेऊन गेली. तिने जोराचा धक्का देऊन त्याला बेडवर उताणे पाडले. त्याच्या ट्रॅक पँटचा तंबू झाला होता. तिने पटकन आपल्या साडीच्या पदराला खांद्यावर लावलेली पिन काढली आणि साडीचा पदर गळून जमिनीवर पडला. तिच्या मुसमुसलेल्या तारुण्याची तिजोरी तिने त्याच्यासमोर आणून ठेवली होती. तिचे मध्यम आकाराचे अगदी गच्च असलेले उरोज जोरजोरात होणाऱ्या श्वासोच्छवासामुळे गदागद वर खाली होत होते. ब्लाउजची वरची कड तिच्या उरोजांमध्ये दाबली जाऊन तिथे तिच्या उरोजांवर हलकासा फुगवटा आला होता. एका हातात सहज मावेल एवढ्या आकाराचेच तिचे वक्ष होते पण त्यांचा घट्टपणा खूपच आकर्षक होता. ते तसेच होते की ब्लाउज टाईट असल्यामुळे तसे दिसत आहेत याचा विचार तो करत होता. इतकावेळ झटापट केल्याने तिच्या ब्राचे स्ट्रॅप दोन्ही खांद्यांवर ब्लाउजच्या बाहेर आले होते. ब्लाउजच्या खाली तिचं अगदी सपाट पोट हलकेच थरथरत होतं. कमरेवर गुंडाळलेल्या साडीच्या किनारीच्या दाबाने तिच्या पोटावरचं आणि कमरेवरचं मांस दाबाने किंचित फुगून बाहेर आलं होतं. आणि पोटाच्या मध्यभागी तिच्या साडीच्या निऱ्यातुन तिची बेंबी बाहेर डोकावत होती. दोन्ही हात स्वतःच्या मानेच्या माहे नेत ती काहीतरी करू लागली. हात वर गेल्या साडीच्या आणि ब्लाउजच्या मधल्या भागाचं वळण अगदी सुरेख दिसू लागलं आणि ब्लाउजच्या बाह्या तिच्या जराशा मांसल दंडांमध्ये रोवून त्यांना अधिकच आकर्षक करू लागल्या. धडपडत तिने तिचे मंगळसूत्र गळ्यातून काढले आणि समोरच्या टेबलावर भिरकावले. तो अवाक् होऊन फक्त पाहत होता.
जरासं पुढे येत तिने एका हाताने साडीच्या निऱ्या धरून ओढल्या आणि साडी खाली सोडून दिली. पेटीकोटची गाठ सोडताच तो ही तिच्या पायात गळून पडला. तिने काळ्या रंगाची पँटी घातली होती. ती इतकी घट्ट होती की तिच्या योनीचे फुगवटे आणि मधली चीर यांचा आकार वरूनही स्पष्ट दिसत होता. तिच्या फुगीर तट्ट मांड्या गुडघ्याकडे निमुळत्या होत गेल्या होत्या. तो नकळत मागे मागे सरकत होता. ती बेडवर येऊन तिच्या गुढघ्यांवर बसली. पाय दुमडल्याने एकमेकांच्या दाबाने तिच्या मांड्या आणि नडग्या दोन्हीही आणखीच टच्च झाल्या मांसाचा तिच्या त्वचेवर पडणार ताण त्याच्या डोळ्यांनाही जाणवत होता. तिने स्वतःच आपल्या ब्लाउजचे एक एक हूक काढायला सुरवात केली. एकेक करून तिने सगळे हूक काढले आणि अलगद आपले स्तन ब्लाउजमधून बाहेर काढत हातांतून उतरून ब्लाउज खाली टाकला. तिच्या गव्हाळ त्वचेवर पांढराशुभ्र रंग खुलून दिसत होता. तिच्या ब्राची फिटिंगही अगदी परफेक्ट होती. काखेत पाठीवर खांद्यांवर पोटावर जिथे जिथे म्हणून पहावं तिथे तिथे ती तिच्या शरीरात हलकीशी रुतली होती
तिने पुढे सरकत त्याचा टी शर्ट पकडला आणि वर केला त्यानेही हात वर करून तिचं काम सोप्प केलं. टी शर्ट भिरकवत तिने घोद्ययावर बसावं तसं त्याच्यावर बैठक मारली. खाली वाकत त्याच्या छातीवर तिने आपले ओठ अलगद टेकविले. तिच्या खांद्यांत आणि पाठीत दबलेल्या ब्राच्या स्ट्रॅपमध्ये बोट घालून तो खेळत होता. ती त्याच्या पोटावर छातीवर आणि खांद्यांवर वेड्यासारखी तुटून पडली होती. छातीवरून घसरत ती खाली खाली गेली. आपली नाजूक बोटं त्याच्या पँटमद्ये अडकवत तिने त्याची पँट आणि अंडरवीअर दोन्ही गुडघ्यांपर्यंत खाली ओढले. त्याचे लिंग फटकारून बाहेर आलं आणि तिच्यासमोर फडफडू लागलं. वाकल्यामुळे तिचे गुबगुबीत उरोज आणखीच उन्नत झाले होते. त्याने स्वतःच पाय पँट पायाच्या बाहेर काढले.
त्याच्या पायांवर बसत तिने त्याच्या लिंगावर आपल्या दोन्ही हातांनी घट्ट पकड घेतली. पायांना तिच्या भरगच्च मांड्यांच्या मुलायम स्पर्श त्याला बेभान करू लागला. त्याने डोळे मिटले. आपण स्वप्नांत आहोत असंच त्याला वाटू लागलं.
हातांनी घट्ट दाबून धरत तिने त्याचे लिंग जोरजोरात हलवायला सुरवात केली. दोघांनाही आता आजूबाजूचे भान राहिले नव्हते. तिला तर आता कशाचीच पर्वा नव्हती. सगळी सूत्रे स्वतःकडे घेत तिने प्रणयात रंग भरायला सुरवात केली होती. तिचा खोडसाळपणा कुठपर्यंत जातोय याची उत्सुकता वाढत होती आणि म्हणूनच तो स्वतः काहीही न करता तिला हवं तसं करू देत होता. जवळपास तिच्या मनगटा एवढया जाडीचं ते हत्यार तिला नीट हातातही धरता येत नव्हतं. पण ती आता पुरती पेटली होती. उठून बसत तिने आपल्या उजव्या हाताने तिने हळूच आपल्या ब्राचा डाव्या खांद्यावरील स्ट्रॅप उतरवला आणि तसाच दुसऱ्या बाजूचाही. पण ब्राची फिटिंग इतकी छान होती की तिच्या उन्नत उरोजांना बिलागलेली ब्रा त्यांच्यापासून दूर व्हायला तयार नव्हते. दोन्ही स्ट्रॅप्स तिच्या कोपरांवर रुळत होते पण तिचे स्तन अजूनही लपलेलेच होते. एका बाजूने पडलेल्या उजेडाने तिच्या ब्राचे चकचकीत कापड चमकुन त्यांची गोलाई अधोरेखित होत होती. तिने पुन्हा पुढाकार घेत डाव्या स्तनात हात घालत तो कपच्या बाहेर काढला आणि नंतर दुसराही! तिचे दोन्ही स्तन आता त्याच्यासमोर मुक्त होते. अगदी घट्ट!! तिच्या जराशा हलचालीनेही ते थरथरत होते. ब्राचे हूक काढण्यासाठी तिने आपले हात पाठीमागे नेले. हात मागे नेल्याने तिची पाठ जराशी वक्र झाली आणि त्यामुळे तिचे उरोज उभारून आणखी बाहेर आले. न राहवून त्याचे हात आपोआप तिच्या उरोजांवर स्थिरावले व तो तिचे नाजूक वक्ष अगदी हळुवारपणे कुरवाळू लागला. ब्राचे हूक निघताच तिने ब्रा काढून दूर भिरकावली आणि तिचे स्तन त्याच्या तावडीतून सोडवत ती पुन्हा वाकली आणि तिने दोन्ही हात त्याच्या लिंगाभोवती गुंफले आणि आपले बारीक नाजूक ओठ त्याच्या लिंगाच्या टोकावर अलगद टेकवले. त्याच्या जाडजूड भाल्यावर आपल्या नाजूक ओठांचा दाब टाकत तिने ते सावकाश आत घेतले. लिंगाच्या आकारामुळे तिचा एवढा मोठा आ वासला गेला कि आपले ओठ दोन्ही बाजूंनी फाटतात की काय असं तिला वाटलं. पण मदनाच्या बाणांनी ती आता पुरती घायाळ झाली होती. त्याच्या लिंगाच्या त्वचेवर तिचे ओठ आपोआपच घट्ट लपेटले गेले होते. ती हळुवारपणे आपलं डोकं पुढे मागे हलवू लागली. त्याच्या लिंगाभोवती तिची गरम जीभ वेटोळे घालत होती. तिचं सारं लक्ष त्याच्या चेहऱ्याकडे होतं. त्याच्या चेहऱ्यावरचे चित्रविचित्र हावभाव पाहून तिला हसू येत होतं आणि त्यामुळे ती आणखी उत्तेजित होऊन दुप्पट जोमाने त्याच्या लिंगावर तुटून पडत होती. तिची लाळ ओघळून त्याचे लिंग थबथबले होते. लाळ तिच्या हनुवटीवरूनही ओघळून तिच्या मानेवरून अगदी तिच्या स्तनांपर्यंत ओघळली होती. त्याला हा अनुभव नवीन होता. तिने थांबावं असंही वाटत होतं आणि अजून असंच करावं असंही वाटत होतं. तिच्या क्रीडेने शेवटी व्हायचं तेच झालं. त्याचा गरम फवारा थेट तिच्या नरड्यात उडाला. झटकन तिने त्याचं लिंग बाहेर काढलं. ते तोंडात तसंच धरून ती समोरच्या बाथरूममध्ये पळाली.
बाथरूमच्या दारातच वाकून ती आत थुंकली. एका हाताने दरवाजा धरून आणि एक हात छातीवर धरून ती खाकरून घशातून वीर्य बाहेर थुंकत होती. वाकल्याने तिचे भरदार नितंब आणखी फुगले होते. तिची पँटी त्या दोन टरबुजांच्या मध्ये लुप्त झाली होती. बारीक कमरेच्या खालच्या फुगवट्याने तिची वळणे आणखी अधोरेखित झाली. आता त्याची पाळी होती. तो उठला आणि मागून जाऊन तिला बिलगला. ती झटकन उभी राहिली. त्याचे लिंग तिच्या नितंबाच्या खाली मांड्यांच्या मध्ये घासु लागलं. तिच्या वक्र कमरेवर घट्ट पकड घेत त्याने तिच्या मानेवर चुंबनांचा वर्षाव करायला सुरवात केली. तिच्यासाठीही हा अनुभव नावाचं होता. उदयच्या स्पर्शात तिला फक्त किळसवाणी वासना जाणवायची. एवढं प्रेम एवढी उत्कटता ती पहिल्यांदाच अनुभवत होती. तिचे खांदे, तिची पाठ, तिची मान त्याच्या प्रेमाच्या वर्षावात न्हाऊन निघाली होती. त्याचे हात तिच्या सपाट मुलायम पोटावर भिरभिरत होते मध्येच एखादं बोट तिच्या नाजूक खळीत घुसत होतं. चुंबनांचा वर्षाव न थांबवता त्याचे हात हळूहळू वर सरकत तिच्या उरोजांपर्यंत पोचले. त्याने तिचे गुबगूबीत नाजूक स्तन हलकेच आपल्या हातांमध्ये घेतले. तिला गरम तव्यावर जणू थंड पाण्याचा शिडकावा झाल्यागत झालं. त्याचा स्पर्श इतका बेभान करणारा होता की तिच्या तोंडून नकळत एक मोठा सुस्कारा बाहे पडला.
तिला तसंच मिठीत धरत त्याने आत ढकललं आणि पाठीने दार बंद केलं. तिला तसंच भिंतीवर दाबून तो पुन्हा तिच्या पाठीवर बरसू लागला. ती डोळे घट्ट मिटून दुष्काळात राखराखलेल्या जमिनीवर होणारा मुसळधार पाऊस अनुभवू लागली. उत्तेजना असह्य झाल्याने तिने आपले डोळे गच्च मिटून घेतले. तिच्या कपाळावर आठ्यांचं दाट जाळं पसरलं होतं. तिचे गच्च उरोज भिंतीवर दाबले गेले होते. तिच्या पाठीवर आणि नितंबावर तो अधाशीपणे जीभ फिरवत होता. पाठीवर हात धरत तो तिला आणखी जोराने भिंतीवर दाबत होता. त्याच्या जीभेने होणाऱ्या गुदगुल्यांमुळे येणारे कण्हण्याचे उमाळे ती ओठ दातांखाली दाबून धरून आतल्या आत जिरवत होती. तिने आपल्या मुठी गच्च आवळून हात भिंतीवर दाबून धरले होते. हातांनी तिच्या भरगच्च मांड्या कुरवाळत तो तिचे नितंब चाटत होता. तिची योनी पाझरू लागली होती. तिच्या पाझरचे ओघळ तिची सगळी पँटी ओली करून तिच्या मांड्यांवरून तिच्या गुडघ्यांपर्यंत पोचले होते. स्वतःला त्याचा तावडीतून सोडवत ती त्याच्यापासून दूर झाली. पण आता त्याला थांबविणे अशक्य होतं. भूकंपला एकदा सुरवात झाल्यावर तो त्यांच्यातली सगळी शक्ती संपेपर्यंत थांबतो थोडीच!!
त्याने पुढे होत तिच्या कमरेला घालत तिला जवळ ओढलं. ती त्याच्या मिठीत आली. तिच्या योनीवर त्याचे ताठरलेलं लिंग धडकलं. तिचे वक्ष त्याच्या केसाळ छातीवर आदळले. मांड्या एकमकींना घासु लागल्या. तिच्या नितंबाच्या जरासं वर पाठीच्या वळणावर त्याने आपले हात स्थिरावले. आणि तिला आणखी जवळ ओढत तिच्या उरोजांवरचा आपल्या छातीचा दाब आणखी वाढवला त्या कामुक स्पर्शाचा उत्तेजनेने ती पुन्हा भरून गेली. तिने मान वर करून त्याला आमंत्रण दिले. एका हाताने तिच्या कमरेला विळखा घालून दुसरा हात तिच्या मानेवर ठेवत त्याने तिचे मुलायम ओठ पुन्हा आपल्या ओठांमध्ये पकडले आणि चोखू लागला. जसजशी उत्तेजना वाढू लागली तसतसा तिच्या मानेवरचा त्याचा हात घसरून तिच्या स्तनावर घसरला. हाताने अलगद तिचा स्तन दाबायला त्याने सुरवात केली. तिच्या लुसलुशीत मुलायम स्तनांचा स्पर्श अगदी वेड लावेल असाच होत. त्याच्या हाताच्या स्पर्शामुळे तिच्याही सगळ्या शरीरावर सरसरून काटा फुटला होता. त्याने तिचे फटाफटणारे निपल हलकेच आपल्या बोटांच्या चिमटीत पकडले आणि हळूच पिरगळले.
"आsssss ह!!" तिच्या तोंडून आवाज फुटला.
त्याने तिचा स्तन दोन्ही बाजुंनी दाबून धरला. तिचे स्तनाग्र तरारून बाहेर आले. आपल्या जिभेने तिथे अगदी हलकासा स्पर्श करत त्याने पेटलेल्या कामाग्नीत तेलाचा डबा पालथा केला.
"उंss!! अंहsssaa!!" ती सुस्कारली. प्रणयाच्या वर्षावात चिंब भिजत होती ती. तिचे दोन्ही हात त्याच्या केसांत फिरत होते. निपलशी खेळता खेळता त्याने अचानक तिचा स्तन तोंडात घेतला. अर्धाधिक स्तन तोंडात घेत तो एखादा आंबा चोखल्याप्रमाणे हावरटपणे चोखु लागला.
"आहss! स्सsssss!" विव्हळत ती आपल्या उत्तेजनेला वाट करून देत होती. आलटून पालटून दोन्हीही उरोजांवर तो तुटून ओढत होता. जेवघेण्या उतेवजनेने ती विव्हळून बेजार झाली होती. दोघांची शरीरे घामाने डबडबली होती.
त्याने हात लांबवून शॉवरचा नळ उघडला आणि फस्सकन पाण्याचा फवारा दोघांच्याही शरीरावर उडाला. अचानक थंड पाणी अंगावर उडाल्याने ती थरारली.
""आsssहाहा!! हूंsssss!"
काही क्षणातच दोघांची शरीरे नखशिखांत भिजली. तो गुघ्यांवर बसत तिचे पोट चाटत होता. आपली जीभ तिच्या बेंबीत घुसळत होता. ती आवेगत स्वतःचे स्तन करकचून पिळत होती. त्याच्या हातांनी तिच्या गरगरीत नितंबावर एकच हल्ला चालवला होता. पाण्याचे ओघळ मानेवरून खांद्यावरून तिच्या छातीवर पसरून दोन्ही स्तनांच्या मधून खाली तिच्या सपाट पोटावर उतरत होते. दोन्ही तट्ट झालेल्या निपल्सवरून पाण्याच्या ठिपक्यांची धार लागली होती. ती वेड्यासारखे स्वतःचेच केस ओढत होती.
तिच्या शरीराचा कोपरा न कोपरा धुंडाळून झाल्यानंतर त्याने बोटं तिच्या पँटीत अडकवली आणि खाली ओढली. तिच्या घट्ट मांड्यांतून ती निघत निघेना. कशीबशी ओढून ताणून त्याने ती उतरवली. तिच्या गुप्तांगावर पाण्याचे ओघळ वाहत तिच्या योनीद्वारातून खाली मांड्यांवर उतरू लागले. उभे राहत त्याने पुन्हा तिला आपल्या मिठीत ओढले. आणि एका हाताने तिला धरत दुसऱ्या हाताचे बोट तिच्या योनीत खुपसले.
"ह..ह.हsssss!" तिचं आख्खं शरीर अक्षरशः थरथरू लागलं. त्याने पुन्हा आपलं बोट सावकाश बाहेर काढलं.
"ईस्ससsssss!" तिला असह्य होऊ लागलं. कितीतरी महिन्यांनी तिला पुरुषाचा स्पर्श होत होता आणि तो ही इतका मादक, इतका हळुवार!! तिने त्याच्या खांद्यावर जोरजोरात चावायला सुरवात केली. तो घसाघस बोट आतबाहेर करत होता आणि ती उसळ्या मारत मोठमोठ्याने विव्हळत होती. तिच्या हातांची नखे त्याच्या पाठीवर ओरखडे काढू लागली होती. पण त्याला भान होतं कुठे. तिच्या योनीला आणखी तापवण्यात तो मग्न झाला होता. तिचे प्रतिसाद बघून त्याचा चेव आणखीच वाढत होता आणि तो दुप्पट जोमाने आपलं काम करत होता. शेवटी तिने त्याचं मनगट अगदी घट्ट धरून त्याचा हात दूर केला. त्याला जे समजायचं ते समजलं. त्याने तिची पाठ भिंतीला टेकवून तिला भिंतीशी दाबून धरलं.स्वतःला तिच्या शरीरावर दाबत त्याने तिचे अंग चोळायला सुरवात केली.
"निशांत! प्लिsss ज!" ती बडबडली.
जरासं वाकत त्याने तिचा डावा गुडघा उचलून आपल्या कमरेशी धरला. आपला गुडघा थोडासा वकवत त्याने आपले लिंग तिच्या योनीजवळ नेले. ती आपल्या नाजूक बोटांत त्याच ते जाडजूड हत्यार अलगद धरून त्याला रस्ता दाखवू लागली. त्याच्या लिंगाच्या टोकाचा योनीला स्पर्श होताच ती विव्हळली. जे काही होणार होतं ते मुसळधार होणार होतं याची दोघांनाही खात्री होती. दोन तीन वेळा तिच्या फटीत लिंग वर खाली घासल्यानंतर त्याने हळूच दाब देत आत घुसण्याचा प्रयत्न केला. पण त्याच्या लिंगाच्या मनाने किरकोळ शरीरयष्टीच्या कोमलचा योनीमार्ग खूपच अरुंद होता.
"आह..आह.. हळूच!" ती जराशी घाबरली.
त्याने पुन्हा जोर लावला आणि तिची योनी फाकवत त्याचं दगडासारखं झालेलं लिंग आत घुसलं.
"आई..आई..आयाईss गं!! हळू निशांत...हळू प्लीज!" ती त्याला विनवू लागली.
तो बोलण्याच्या परिस्थितीत नव्हताच. एका हाताने तिचा गुडघा उचलून धरत दुसऱ्या हाताने तिच्या खांद्यावर त्याने घट्ट पकड घेतली होती. तिने दोन्ही हातांनी त्याचे खांदे धरून ठेवले होते. तिच्या स्तनांना त्याच्या शरीराचा चिरत स्पर्श होत होता. त्याने आणखी एक जोराचा झटका दिला आणि सगळंच्या सगळं लिंग आतमध्ये घुसवलं! त्याच्या शरीरांमधील अंतर संपलं. पुन्हा त्याची उत्तेजित शरीरं एकमेकांना बिलगली. त्याच्या हत्याराच्या आकारामुळे तिच्या योनीवर कमालीचा ताण आला होता. ती कुंथत होती. त्याने कंबर हलवत सावकाश लिंग बाहेर ओढलं.
"सस्ससस्सssssss हंsssssss! ती हुंकारली. त्याचा श्वासोछवासही त्याच्या हालचालींनुसार होत होता. लिंग आता घुसताना ती आवाज दाबत दीर्घ श्वास घेत होती आणि त्याचे लिंग बाहेर येताना सुस्काऱ्यासोबत तिचा श्वास बाहेर पडत होता.तिच्या छातीतली धडधड त्याला जाणवत होती. त्याने पुन्हा अलगद लिंग आत सरकवलं. आता तिच्या कामरसाने भिजल्यामुळे ते मागशेपेक्षा कमी प्रयत्नात आत शिरलं. तिलाही थोडा कमी त्रास झाला पण जेवढा झाला तो ही असह्य होता. त्याने संथ गतीने लिंग आत बाहेर करण्यास सुरवात केली. आणि ती प्रमसुखाच्या पायऱ्या चढू लागली. प्रत्येक ठोक्यावर तिची उत्तेजना वाढ्तव्ह जाऊ लागली. त्याची मान दोन्ही हातांनी घट्ट धरून तिने आपले ओठ त्याच्या ओठांशी भिडवले. हळू हळू वेग वाढवत त्याने तिची परीक्षा बघण्यास सुरवात केली. त्या भल्यामोठ्या लिंगाचा असह्य मार सहन करत ती सुखाच्या वर्षावात मनसोक्त भिजत होती. त्याची कंबर एका लयीत पुढे मागे होत होती आणि त्याच्या तालावर तिचे मु मुलायम गोळे उसळ्या मारत होते. वेदने सुखात केव्हाच बुडून गेली होती. योनीत त्याच्या लिंगाचा गरम स्पर्श आणि शरीरावर वाहत्या पाण्याचा थंडगार स्पर्श याचा आनंद ती मनसोक्त उपभोगत होती. आता त्याचा वेग कमालीचा वाढला होता. जोरजोरात कंबर पुढे मागे करत तो धडका घेत होता. वेदना पुन्हा डोकं वर काढू लागली होती. पाय आणि कंबर अवघडून आले होते. उभं राहणं आता तिच्यासाठी अशक्य होतं.
"नि...शां.. त...दुःख..त..य..सोड..सोssss द! सोड नाsssss!"
तिने तिच्या उचलून धरलेल्या पायावरची त्याची पकड सोडवली आणि ती खाली कोसळली. तिला उताणे पाडत निशांतने पुन्हा तिच्यात प्रवेश केला. तिच्या मांड्या हाताने गच्च धरून ठेवत तो तिला ठोकत होता.
"मंsss अ.. अ...अ... आsss ह! आss ह!" तिच्या ओरडण्याचा आवाज वरवर मोठा होऊ लागला होता.
तोंडावर शॉवरचं पाणी उडत असल्यामुळे तिला डोळे उघडताही येत नव्हते. तिचे रसरशीत ओठ तिने आपल्या दातांखाली दाबून धरत धरत कमीत कमी आवाज बाहेर पडू देण्याचा प्रयत्न चालविला होता. जशीजशी त्याची उत्तेजना वाढत होती तसतसा त्याचा वेग आणि तिच्या कण्हण्याचा आवाजही वाढत होता. काही वेळाने आपला जोरदार फवारा तिच्या अरुंद योनीमध्ये उडवून तो कोसळला. लिंग बाहेर काढून तो तसाच तिच्या अंगावर कोसळला. त्याचं डोकं तिच्या स्तनांच्या जरासं वर तिच्या मानेखाली होतं. तिने आपल्या हातांनी त्याला हलकेच मिठी मारली होती. तिच्या चेहऱ्यावर नजर लागण्याइतपत गॉड हसु फुललं होतं. डोळे मिटून ती शांतपणे पडून होती. पाण्याचे थेंब त्याच्या पाठीवर पडत विखुरले जात होते. जणू तिच्या दुःखाच्या, तिच्या वेदनेच्या ठिकऱ्या होत होत्या. तिची सारी दुःख, साऱ्या वेदना जणू तो स्वतःवर झेलत होता.
थोड्या वेळाने शुद्धीत येत ते दोघेही बाहेर आले आणि त्यांनी भराभर आपले कपडे व्यवस्थित केले. तिने खिडकीचे पडदे बाजूला सारले. आकाशात काळ्या ढगांनी दाटी केली होती. मृदगन्ध दरवळू लागला होता. उन्हाळा संपला होता. आभाळही धरणीवर बरसण्यास उतावीळ झालं होतं...
समाप्त...

विसरू कशी.... भाग १- Marathi Stories

 विसरू कशी.... भाग १


नेहमीप्रमाणे आपल्या बंगल्याच्या बाल्कनीत ती फुलझाडांना पाणी घालत होती. लग्न झाल्यापासून तिच्या जीवनात हाच काय तो विरंगुळा होता. आजूबाजूची बाग फुलविणे आणि फक्त मोबाईलवर तेही फक्त मैत्रिणींशी गप्पा मारणे. तिच्या कोमल नाजूक चेहऱ्यावर उगाचच प्रौढत्वाच्या खुणा दिसू लागल्या होत्या! डोळ्याभोवती काळी वर्तुळे वरवर अधिकच गडद होऊ लागली होती. मन उदास असलं की सौंदर्याला आपोआप उतरत्या कळा लागतात. एक अवखळ अल्लड मुलगी दोन तीन वर्षात अगदी वयस्कर वाटू लागली होती. सगळी भौतिक सुखं तिच्या पायाशी लोळण घेत होती. पण पोपटाला पिंजरा लोखंडाचा असला काय किंवा सोन्याचा असला काय, शेवटी तो पिंजराच!! अनेकदा अगदी आत्महत्यांचे विचारही तिच्या डोक्यात येत पण मागे आता एक मुलगी होती. दिवसेंदिवस तिची घुसमट वाढतच चालली होती. दिवसभर तासन्तास ती स्वतःचा भूतकाळ आठवत स्वतःच्या नशिबाला दोष देत बागेतील कोपऱ्यातल्या झोपाळ्यावर बसून राही. आख्खा गाव वहिनीसाहेब म्हणून तिच्यासमोर मान झुकवत असे पण तिला त्याचं काहीच नव्हतं. हातपाय कापून एका खोलीत टाकलेल्या धडासारखं तीच जिणं होतं. सगळ्या झाडांना पाणी घालून झाल्यानंतर ती तिच्या झोपाळ्यावर येऊन बसली आणि नेहमीप्रमाणे विचारात बुडून गेली.
कोमल आपटे! ज्युनियर कॉलेजातली सगळ्यात अवखळ आणि खोडकर मुलगी. तिला शांत बसणं कधी माहितीच नव्हतं. अगदी बिनधास्त आणि बेधडक! सगळे तिला भिंगरीच म्हणायचे. दिसायला तशी बरी. नाजूक चेहरा, बारीक अंगकाठी, नावसारखाच कोमल आवाज! तिच्या दिसण्यामुळे नाही पण तिच्या वागण्या बोलण्याने ती कुणालाही प्रेमात पाडेल अशीच. वर्गातील डझन दोन डझन पोरं तिच्या मागे भिरभिरायची. पण त्यांच्या हाती लागेल ती भिंगरी कसली. ती त्यांच्या फिरक्या घेत ते भिरभिरतच राहतील याची पुरेपूर काळजी घ्यायची. तिचे वडील अण्णा आपटे त्याच शाळेत क्लार्क होते. एक दिवस कुणाची तरी दृष्ट लागली आणि गावचे पुढारी अप्पासाहेब धनावडेंचा मुलगा उदयसिंहांची नजर तिच्यावर पडली.
एके दिवशी अचानक अप्पासाहेबांचा एक माणूस घरी निरोप घेऊन आला. 'अप्पासाहेबांनी ताबडतोब बंगल्यावर बोलावलं आहे!' तिच्या वडिलांच्या पायाखालची जमीनच सरकली. एखाद्याला उभ्या उभ्या जीवानिशी मारायलाही पुढे मागे न बघणारा माणूस म्हणजे अप्पासाहेब! त्यांनी भेटायला बोलावणं म्हणजे सामान्य माणसासाठी धोक्याची मोठी घंटा! घाबरत घाबरत तिचे वडील त्यांना भेटायला गेले आणि मान खाली घालून घरी आले. घरी आल्यावर दोन तीन तांबे पाणी घटघट पिऊन सोप्यात येऊन अस्वस्थपणे येरझरे घालू लागले.
"मी काय म्हणते! काय झालंय? तुमच्याकडून काही चुकलंय का?" त्यांची पत्नी सुलोचना त्यांना विचारू लागली.
"हो! काळजाचा तुकडा तुझ्या पोटी जन्माला घातला हीच काय ती माझी चूक!" ते मुठी आवळून रागारागाने येरझऱ्या घालत होते.
"काय झालं? असं वागू नये! नीट बोलाल का माझ्याशी?" सुलोचना
"उदयसिंह धनावडेंना लग्न करायचंय आपल्या कोमुशी!" आण्णा
"अहो अजून लहान आहे ती. आणि ते क्षत्रिय आहेत! त्यांना ब्राम्हणाच्या लेकी केव्हापासून चालायला लागल्या?" सुलोचना काकींनाही थोडा राग आलाच!
"ते आता महत्त्वाचं नाही! माझ्या पिलाला कुठे लपवू ह्याची चिंता आहे मला!" आण्णा
"आण्णा आम्हाला ठाऊक होतं तू हरामखोर आहेस. बोलाव सूनबाईंना! आम्ही अंगठ्या घेऊन आलो आहोत! आज साखरपुडा उरकून टाकायचा आहे!" अप्पांचा भारदस्त आवाज घरभर घुमला. त्यांच्यासोबत उदयसिंह आणि परशा होते. परशा म्हणजे त्यांचा खानदानी अंगरक्षक अगदी बाहुबलीतल्या कटप्पासारखा! त्याच्या नजरेच्या कटाक्षानेही समोरचा गारद व्हावा असा राक्षसच! पर्याय नव्हता अण्णांना त्यांचं लाडकं पिलू जिवंत रहायला हवं होतं. नाईलाजास्तव त्यांना सगळं ऐकावं लागलं आणि कोमलची गाठ शेवटी उदयसिंहाबरोबर बांधली गेली. अण्णाच्या सात पिढ्यांनी पहिला नव्हता आणि पुढच्या सात पिढ्याही पाहू शकणार नाहीत एवढा दिमाखदार विवाहसोहळा त्यांच्या लेकीचा झाला पण कन्यादान करताना तिच्या चितेला अग्नी देत असल्याचा भास अण्णा आणि सुलोचना काकूंना झाला. कोमलही अवखळ असली तरी समजूतदार होती. आपल्या बापाची हतबलता तिने जाणली होती आणि आपल्या मनात जन्म घेऊ लागलेला प्रेमाचा अंकुर जाळून टाकत तिने उदयसिंहासोबत सात जन्मांसाठी स्वतःला बांधून घेतले फक्त आपल्या बापासाठी! आणि तेव्हापासून ती या सोन्याच्या पिंजऱ्यात तडफडत आपल्या मरणाची वाट पाहत होती. रोज शरीराबरोबरच मनावर होणारे बलात्कार सहन करत होती. तिच्या कॉलेजातील सगळ्यात हुशार मुलगा ज्याने तिचं काळीज कायमचं चोरलं होतं निशांत वाडेकर! अकरावीपर्यंत तो तिच्याच वर्गात होता. बारावीत तो पुण्याला शिकायला गेला तो थेट डॉक्टर होऊनच परतला. त्याला तिच्या मनातलं काही सांगण्याआधीच सगळ्या गोष्टी इतक्या भराभर घडल्या की जणू हेच आपलं नशीब हे मान्य करण्यावाचून तिला पर्याय उरला नाही अन तिने तिचं प्रेम तिने भूतकाळाच्या स्मशानात गाडून टाकलं.
हे सगळे विचार रोजच तिच्या डोक्यात भिरभिरत असत. पण हा म्हणजे जणू काही तिचा दिनक्रम झाला होता आता! उदयसिंहाची बाहेरख्याली तर लग्नाआधीपासूनच जगप्रसिद्ध होती. लग्नानंतर दोन आठवड्यातच तो तिला कंटाळला पण तिला तक्रार करण्याचीही मुभा नव्हती. फक्त स्वतःचे पौरुषत्व जगजाहीर करण्यासाठी त्याने एक अपत्य ठेवले. देवही ज्याचे त्याला योग्य फळ देत असतो. उदयसिंहाच्या पदरातही त्याने अगदी कोमलसारखीच गोंडस मुलगी टाकली होती. पण या सगळ्यात भरडली जात होती ती कोमल!
अचानक एके दिवशी तिची मैत्रीण आयेशाचा तिला मेसेज आला. 'निशांत लंडनहून परत आलाय!' अन् सुकून वाळवंट झालेल्या तिच्या मनात आशेची पालवी फुटली. पण आपलं लग्न झालंय आणि आता आपल्या पदरात एक गोंडस मुलगी आहे हे आठवतच तिने ती पालवी स्वतःच खुडून टाकली.
निशांत वाडेकर म्हणजे तालुक्याचे आमदार भाऊ पाटलांचे खास आबा वाडेकरांचा मुलगा. आण्णांएवढंच किंबहुना त्यांच्याहूनही अधिक वजनदार व्यक्तिमत्त्व! पण एकदम साधेसुधे सरळमार्गी! आबांचा शब्द म्हणजे काळ्या दगडावरची रेघ मानली जायची. त्यानी कधी कुणाला काडीचाही त्रास दिला नव्हता. निशांतही अगदी आपल्या वाडीलांवरच गेला होता. शेवटी खाण तशी माती! राजकारणात त्यांच्या नावाला इतकं वजन होतं की गावातल्या राजकारणात ज्याला टिकायचं असेल त्याला आबांना धरूनच रहावं लागे. आप्पाही याला अपवाद नव्हते. इच्छा नसूनही आप्पांना आबांशी गोड रहावं लागे.
एक दिवस अशीच झोपाळ्यावर बसलेली असतानाच तिला समोरून एक उंची गाडी गेटमधून आत शिरताना दिसली. ती घाईघाईने मागच्या दाराने घरात गेली व आपल्या रूममध्ये जाऊन बसली. बाहेरचे लोक आले की घरातल्या बायकांनी समोर यायचं नाही असा धनावडेंच्या घरचा नियमच होता. तिच्या रूममधून दिवाणखाण्यातली बैठक स्पष्ट दिसत असे. खास उदयसिंहांसाठी तशी रचना केलेली होती. काही सेकंदातच उदयसिंह आप्पा आणि निशांत! हो निशांतच होता तो! तिघे आत आले आणि बैठकीच्या ठिकाणी बसले. तिचा स्वतःवर विश्वासच बसेना. चक्क तिचं पाहिलं आणि अर्थात शेवटचं प्रेम तिच्या नवऱ्यासोबत आणि सासऱ्यासोबत गप्पा मारत तिच्याच घरात बसलं होतं. त्याला ओळखण्यात तिच्याकडून चूक होणं शक्यच नव्हतं! हो तो निशांतच होता. बराच वेळ गप्पा मारून तो निघून गेला. रात्री उशीरपर्यंत तिच्या डोक्यात निशांत घुमत राहिला. उदयसिंह आल्यावर तिने हिम्मत करून विचारलं.
"अहो एक विचारू का?"
"काय?" उदय
"ते निशांत वाडेकर होते ना? सकाळी आलेले?" ती
"हो. तुला काय करायचंय! आणि तू कशी ओळखतेस त्या हरामखोराला?" उदय. त्याचं प्रश्नवजा उत्तर ऐकून त्याच्या कानाखाली आवाज काढावा असं तिला वाटलं.
"आम्ही एका वर्गात होतो." तिने स्वतःला सावरत उत्तर दिलं
"म्हणजे तोही ओळखत असेल तुला!" उदय
"माहित नाही. अभ्यासू होता तो. मुलींकडे फारसं लक्ष नसायचं त्याचं!" ती
"तो मोठं हॉस्पिटल टाकतोय गावात हायवेला! करोडोने पैसा ओतणार आहे. आपली जमीन आहे वाडीजवळ, तिथे हॉस्पिटल करून आपल्याला पार्टनर करून घ्यावं अशी अप्पांची इच्छा आहे. पण तो हरामखोर मानायलाच तयार नाही!" उदय जणू स्वतःशीच बडबडत होता.
"तुम्ही शांततेत घ्या. तो ऐकेल. शांत स्वभाव आहे त्याचा! सगळ्यांना मदत करायचा तो!" कोमल
"तेच तर! झाटू साला! समाजसेवेचे डोहाळे लागलेत त्याला. पैसा नाही कमवायचा म्हणे! लोकांना मदत करायचीय डॉक्टरसाहेबांना!" उदयचा पार चढू लागला.
"गैर काय आहे? आपल्याकडे पैशाची कमी आहे का? लोकांना थोडं दिलं म्हणून काय बिघडतं?" कोमल
"ते काय देतात आपल्याला? एका मताचे पाच पाच हजार मोजून घेतात माकडं!" उदय
तिने त्याच्याशी वाद घालायचं टाळलं. त्याच्या डोक्यात अचानक काहीतरी चमकलं आणि त्याने तिला विचारलं, "तू बोलशील का त्याच्याशी एकदा? आपल्या पार्टनरशिपसाठी?"
"मी?" तिच्यासाठी हा आश्चर्याचा धक्का होता.
"हो हो तूच!" तो
"मला काय कळतं त्यातलं?" ती
"कळायचं काय त्यात. मी सांगेल तेवढं करायचं फक्त!" तो
"नको! मामंजी मारून टाकतील मला!" कोमल
"मी सांगतो त्यांना! हा प्रोजेक्ट हातचा जाता काम नये" उदय
"तुमचं तुम्ही ठरवा!" असं म्हणत तिने पांघरून घेतलं आणि झोपी जाण्याचा प्रयत्न करू लागली.
दुसऱ्या दिवशी सकाळी तिचा नेहमीप्रमाणे दिनक्रम चालू झाला. तिला पुन्हा आयेशाचा मेसेज आला.' निशांत तुझ्याबद्दल विचारत होता. मी काही बोलले नाही. काय करू?' पाषाणात फुटणारा पिंपळ कितीही वेळा खुडला तरी तो दुप्पट वेगाने पुन्हा फूटतोच. तिने रिप्लाय केला ' नको सांगूस काही!'
आयेशा: त्याचं पण लग्न झालं दोन वर्षांपूर्वी.
कोमल: छान! कुठली आहे मुलगी?
आयेशा: सातारची आहे. पाटील!!
कोमल: काय? त्याने इंटरकास्ट केलं?
आयेशा: जसं काय तू जातीतच केलंस
कोमल: माझं वेगळं आहे. तुला माहिती नाही का?
आयेशा: अजूनही तेवढाच गोड दिसतो गं तो. काल पाहिलं गावात
कोमल: मला का सांगतोयस पण तू?
आयेशा: त्याच्यावर एकेकाळी जीव ओवळून टाकलायस तू. मला माहित नाही का ते?
कोमल: शांत बस! ( ती रिप्लाय केला की आधीचा मसेज डिलिट करून टाकत होती)
आयेशा: त्या उद्यापेक्षा शंभरपट चांगला आहे तो.
कोमल: सांभाळून! माझ्या नवऱ्याबद्दल बोलतेस तू!
आयेशा: सॉरी!
आयेशाने तिला निशांतचा नंबर पाठवला आणि ती ऑफलाईन झाली.
कोमलचं मन ढवळून निघालं. त्याचा नंबर तिने निशा म्हणून सेव्ह केला. दिवसभर तिला अनेकदा त्याला मेसेज करायची इच्छा अनावर झाली पण तिने स्वतःला थांबवलं. रोजप्रमाणे एकटीच संध्याकाळचं जेवण करून ती खोलीत आली आणि उदयला फोन लावला.
"मी येणार नाही आज. काम आहे!"पलीकडून आवाज आला आणि फोन कट झाला. तिच्या अपेक्षांना काही किंमतच नव्हती. खरं तर तिलाच काही किंमत नव्हती. शेवटी हिंमत करून तिने निशांतला मेसेज केला
'हाय!'
निशांत: कोण?
कोमल: कोमल! कोमल आपटे
निशांत: हे हाय! कशी आहेस तू? नंबर कुठून मिळवलास?
कोमल: नशिबात होता मिळाला. मी मजेत आहे. तू कसा आहेस?
निशांत: मी ही मजेत! कुठे असतेस तू सध्या? कॉलेज झालं की व्हाट्सऍप फेसबुक सगळीकडून गायब झालीस अचानक
कोमल: इथेच आहे! आता मी मिसेस उदयसिंह धनावडे आहे.
निशांत: ओह माय गॉड! सरप्राईज! इंटरकास्ट? मी आलो होतो काल तुमच्या घरी.
कोमल: हो पाहिलं मी तुला.
निशांत: कधी भेटूयात मग?
कोमल: नको. मला परवानगी नाही. तुला माहिती आहे धनावडेंचा घरंदजपणा अँड ऑल!
निशांत: ओके ओके! बोल अजून काय म्हणतेस?
कोमल: काही नाही. खूप वर्षं झाली तुझा आवाज ऐकला नाही म्हणून... (पुढे काय लिहावं तिला कळेना)
निशांत: वेट आय विल कॉल यु
कोमल: नको! उदयने ट्राय केला तर मोठा गोंधळ होईल.
निशांत: देवा! कधी बदलणार आपले लोक? आय विल कॉल यु ऑनलाइन म्हणजे लाईन बिझी येणार नाही.
निशांतने तिला नेटकॉल केला.
कोमल: हॅलो
निशांत: हं बोल आता.
कोमल: किती बदललाय तुझा आवाज.
निशांत: तुझाही!
कोमल: बाय द वे काँग्रेट्स!
निशांत: कशाबद्दल?
कोमल: मिसेस पाटील-वाडेकरांबद्दल
निशांत: हाहाहा! थँक्स थँक्स!
कोमल: ठेऊ आता?
निशांत: ठीक आहे
खरं तर त्याला तिचं वागणं विचित्र वाटलं पण त्याने जास्त विचार केला नाही! त्याचा आवाज ऐकल्यानंतर तिला सगळे जुने दिवस आठवले. मैत्रिणी आणि शिक्षकांच्या नजरा चुकवीत चोरून चोरून त्याच्याकडे पाहणं, त्याच्या नावानं असंख्य प्रेमपत्रं लिहीणं आणि त्यातलं एकही त्याला न देणं! वर्गात त्याच्या बाकाशेजारच्या बाकावर बसायला मिळावं म्हणून रोज वर्गातल्या मुलींशी भांडणं! त्या मोरपिशी दिवसांच्या आठवणींनी सुद्धा तिच्या चेहऱ्यावर हास्य पसरलं. एका क्षणासाठी तिला वाटलं सगळं झुगारून द्यावं पण दुसऱ्याच क्षणी आपण किती हतबल आहोत याची जाणीव तिला झाली. पण तिचं मनही तेवढंच हट्टी होतं. ती जेवढं आवळून त्याला बांधून ठेवण्याचा प्रयत्न करत होती तेवढंच ते हिसके मारून मारून बंध तोडत सुसाट उधळत होतं. तिने पुन्हा त्याला मेसेज केला
कोमल: काय नाव आहे रे तुझ्या बायकोचं?
निशांत: नीलम!
कोमल: डॉक्टरच असेल ना?
निशांत: हो. मेडिकलची क्लासमेट आहे. सध्या गेली आहे माहेरी दोन महिन्यांनी डेट आहे
कोमल: अरे वा!
अभिनंदन
!! (खरं तर तिचं काळीज पिळवटून निघत होतं. असं वाटत होतं की तिचे श्वास कुणीतरी हिरावून घेऊन दुसऱ्या कुणाला तरी दिले आहेत.)
निशांत: धन्यवाद! बाकी काय आणखी? तुम्ही तर आता आख्या गावच्या महाराणी झालात! मजा असेल!
कोमल: हो ना! पण या काटेरी मुकुटाचं दुःख इतरांना नाही कळायचं! (तिच्या मर्मावरच त्यानं बोट ठेवलं होतं)
निशांत: हं! प्रत्येक गोष्टीची किंमत मोजवीच लागते. शेवटी या जगात फुकट काय मिळतं!
कोमल: आणि मला जे नको होतं त्याची किंमत मला मोजावी लागतेय!
निशांत: तू ठीक आहेस ना? काही प्रोब्लेम तर नाही ना?
कोमल: नाही रे! याला प्रॉब्लेम कसं म्हणू? हेच तर आयुष्य होऊन बसलंय माझं.
निशांत: मला भेटायचं आहे तुला. एकदा
कोमल: उशीर झालाय आता.
निशांत: म्हणजे?? (तिच्या मनातल्या कल्लोळाचा त्याला मागमूसही नव्हता)
कोमल: अरे रात्र खूप झालीय. झोपते आता.( तिने कसंबसं स्वतःला सावरलं.
निशांत: ओके! गुड नाईट!
कोमल: गुड नाईट!
पुढचे दोन तीन दिवस तिला निशांतशिवाय दुसरं काहीच सुचत नव्हतं. ती स्वतःला आवरण्याचा आटोकाट प्रयत्न करत होती. पण एवढ्या दिवसांच्या दुःखाच्या ओझ्याखाली दबलेलं तिचं मन आता ते ओझं पालटून टाकण्यासाठी अधीर झालं होतं. एके दिवशी सकाळी सकाळी आप्पांनी कोमलला बैठकीत बोलवलं. किचनमधून पदराला हात पुसत ती बाहेर आली.
"जी मामंजी!" मान खाली घालून ती त्यांच्यासमोर उभी राहिली.
"त्या आबा वाडेकरांच्या मंडळी, आपल्या ताईसा आजारी आहेत खूप! दोन दिवस झाले अंथरुणाला खिळल्या आहेत. जाऊन तास दोन तास भेटून या त्यांना!" अप्पा
"म..म..मी?" तिच्यासाठी हा मोठा धक्का होता.
"आपल्या घरचं दुसरं कुणी बाईमाणूस आहे का?" आप्पा चहाचा घोट घेत बोलले.
"क..क..कधी जाऊ?" अप्पांसमोर उभं राहणं म्हणजे तिच्यासाठी साक्षात यमराजासमोर उभं राहणं होतं.
"दुपारची तुमची कामं झाली की जा दोन च्या आसपास! परशा सोडून येईल तुम्हाला. मग चार वाजता आम्ही येऊ तुम्हाला न्यायला." आप्पा.
"जी मामंजी! ज...ज...जाऊ का मी?" ती आप्पांशी बोलताना नेहमी अडखळायची.
"जा! आणि जाताना जरा फळं वगैरे न्या! सखुला आणून ठेवायला सांगा आत्ताच!" आप्पा
"जी मामंजी!" ती आत निघून गेली. सगळी कामं उरकून ती आपल्या खोलीत आली.
तिची मनस्थिती अतिशय विचित्र झाली होती. एकतर निशांतला भेटण्याची आयती संधी चालून आल्यामुळे तिला आनंदही होत होता आणि भेटून करायचं काय हा प्रश्नही पडत होता. काही कारण नसताना एक हुरहुर तिच्या मनाला लागून राहिली होती. तिची छाती धडधडत होती. ती कमालीची अस्वस्थ झाली होती. तिने ताबडतोब निशांतला मेसेज केला. 'काकूंना काय झालंय?"
निशांत: बीपी ड्रॉप झालाय. अशक्त आहे त्यामुळे सहन होत नाही.
कोमल: मी येतेय आज भेटायला दुपारी! तास दोन तास थांबणार आहे! आप्पांनीच सांगितलंय.
निशांत: अंग एवढं सिरीयस नाहीये.
कोमल: असू देत. तुला भेटायचं होतं ना? त्यानिमित्ताने भेट होईल तरी! (तिचा उर आणखी जोरात धडधडू लागला!)
निशांत: ठीक आहे. मी असाही घरीच आहे आज. आबा गेलेत शिर्डीला आत्ताच!
कोमल: दोन वाजता येईन.
निशांत: ठिक आहे!
दोन वाजता सगळं आवरून तिने अप्पा आणि उदयसिंहला फोन करून सांगितलं जातेय म्हणून. परशा तिला आबांच्या घराच्या पोर्चमध्ये सोडून तिथूनच चालता झाला. आबांच्या नावाचंही त्याला वावडं होतं. ती सावकाश पायऱ्या चढत आत गेली. समोर मोठा दिवाणखाना होता. त्यांच्या घरापेक्षा जवळजवळ दुप्पट मोठा. सगळीकडे एकदम शांतता होती. दिवाणखाण्याच्या मध्यातून मोठ्या पायऱ्या वरच्या मजल्यावर गेल्या होत्या. भिंतीवर मोठमोठाले पेंटिंग्स टांगलेले होते. तिने आवाज दिला, "कुणी आहे का?"
आतून एक बाई बाहेर आली. लताबाई वाडेकरांची कामवाली होती ती .
"कोण?"
"मी कोमल! आप्पा धनावडेंची सून!" कोमल
"अगं बाई! या वाहिनीसाहेब! बसा!" लताबाई
"काकू कुठे आहेत?" कोमल सोफ्यावर बसत बोलली.
"आत्ताच झोपल्यात! गोळ्या घेतल्यात!" लताबाई
"अरे देवा! त्यांना भेटायला आले होते." कोमल बुचकळ्यात पडली.
"तुम्ही बसा! आमची वैनी आन भाचं यायच्यात आज. माझी अर्धी सुटी हाय! आता छोट्या बाईसा येतील!" लताबाई
"छोट्या बाईसा?" कोमलला काही कळेना.
"धाकल्या ताई! आबांच्या धाकल्या!" लताबाई
ती निशांतच्या बहिणीबद्दल म्हणजे निशीगंधाबद्दल बोलत होती.
"ठीक आहे!" कोमल समोरचं मॅगझिन उचलून चाळु लागली. लताबाई निघून गेली.
"कोमल?" तिच्या कानात आवाज घुमला
तिने मागे वळून पाहिलं तर निशांत जिन्यात उभा होता. तिला काय बोलावं हेच कळेना!
"वर ये ना! आई झोपलीय आत्ताच. इकडे बाल्कनीत बसूयात!"
ती निमूटपणे उठून त्याच्या मागोमाग वर गेली. तो त्याच्या खोलीत गेला. ती दाराशी येऊन उभी राहिली.
"ये ना आत!" तो. ती आत गेली. बेडच्या मागच्या भिंतीवर त्याचा आणि नीलमचा गळ्यात गळे घातलेला मोठा फोटो लावला होता. बाकीच्या भिंतींवरही त्या दोघांचे कॉलेजपासून ते आत्तापर्यंतचे बरेच फोटो फ्रेम करून लावलेले होते. ते न्याहाळत ती क्षणभर त्या फोटोत नीलमच्या जागी स्वतःला पाहू लागली.
"छान आहे नीलम! सुंदर आहेर फोटो!" ती बोलली
"थँक्स! बस ना!" त्याने एक स्टूल तिला बसण्यासाठी पुढे केला.
"काय चाललं आहे मग!" तो कॉम्पुटरवर काहीतरी बटणं दाबत बोलला
"काही नाही रोजचेच रुटीन!" ती. ती अक्षरशः तळमळू लागली होती. हे सगळं कदाचित तिचं होऊ शकलं असतं! आपण काय गमावलं आहे हे समोर दिसल्यावर माणसाला स्वतःचा खूप राग येतो.
"तू खूप शांत झाली आहेस आता. कुणी म्हणणारच नाही तूच कोमल आपटे आहेस म्हणून!" तो हसत तिच्या समोर बेडवर येऊन बसला.
"नाहीचये ना मी आता कोमल आपटे. आता धनावडे झाले ना? आडनावाबरोबर बरंच काही बदलत असतं!" ती उगाच आपल्या नखांचं नेलपेंट खरवड्त होती.
"एवढी सिरीयस का झालीयेस यार तू! कॉलेजात असताना जाम प्रेमात होतो तुझ्या! पण आता तुझा काकूबाई अवतार पाहून वाटतंय फसलो असतो!" तो मोठ्याने हसत बोलला.
तिच्या काळजात चर्रर्र झालं! लग्न हे सामान्य माणसासाठी असं बंधन असत जे तोडणं कितीही प्रयत्न केला तरी तोडणं म्हणजे दिव्यच असतं. आणि ते करून साध्य शून्य होतं. पण हे शून्य साध्य करण्याचा तिचा मोह वरवर वाढत चालला होता.
"कदाचित हे तेव्हा बोलला असतास तर आज मी काकूबाई झाले नसते!" ती खिन्नपणे म्हणाली.
"म्हणजे तु पण? देवा! अशा किती प्रेमकथांचा या भित्रेपणाने बळी घेतलाय देव जाणे!" तो
"खरंच!" तिला स्वतःचा राग येत होता.
"काहीही म्हण हं पण! हे क्षत्रियलोक भारी डेरिंगबाज असतात. बघ आता उदयने तुला मिळवलं आणि नीलमने मला! असं बाणावर खोचलेलं असतं त्यांचं प्रेम! बिनधास्त! आपल्यासारखं पारखून मोजून मापून कॅलक्यूलेटिव्ह प्रेम करता येत नाही त्यांना! त्याचं प्रेम उधाण असतं, वादळी, अमाप आणि सगळ्यात महत्त्वाचं म्हणजे बेफिकीर!" तो नीलमला आठवत होता बहुतेक. त्याला नीलममध्ये दुसरी कोमल सापडली आहे याची खात्री तिला पटली कारण तो जे वर्णन करत होता त्यात लग्नाआधीची कोमल अगदी फिट्ट बसत होती!
"त्यांचं सगळंच अतिरेकी असतं! धसमुसळं! प्रेमसारखी नाजूक गोष्टही त्यांना हळुवारपणे करता येत नाही!" ती
"त्यात तर खरी मजा आहे. जिवंतपणा आहे त्यांच्यात एक! हे असलं बुळबुळीत बामणी जगणं काय कामाचं? जगात गोड भातापेक्षा तांबड्या पांढऱ्या रश्श्याचे चाहतेच अधिक आहेत ते त्यामुळेच!" तो पुन्हा मोठ्याने हसला.
"काहीही!" ती
"अगदी तसंच नाही गं! पण त्यांची उत्कटता खरंच अजोड असते. आपण कुठल्याही गोष्टीत त्यांच्याएवढं गुंतू शकत नाही. आपले हिशोब आपल्याला तसं करू देत नाहीत." तो
"उत्कटता हा स्वभाव नाहीये ती भावना आहे. आपल्याला हवा तो जोडीदार मिळाला की उत्कटता आपोआप येते. त्यासाठी कुठल्या जातीचं असावं लागत नाही!" ती
"मे बी! असू शकेल! माझा अनुभव सांगितला मी!" तो.
"माझा वेगळा आहे अनुभव!" ती.
"जाऊदे! ए पण तू अजून तशीच दिसतेस हां कॉलेजला असताना दिसायचीस तशी! हा ओढलेला चेहरा सोडला तर!" तो
"संसारात पडल्यावर स्त्रीला वेळ राहत नाही स्वतःकडे पहायला!" ती खरं तर तिला त्याला घट्ट मिठी मारून मनसोक्त रडावंसं वाटत होतं.
"ते आहेच! पण तुझ्या हाताखाली नोकरचाकर भरपूर असतील ना!" तो
"हो आहेत ना! पण संसार माझा आहे त्यांचा नाही!" ती
"तू बोलायला ऐकणार आहेस का कुणाला?" तो हसत मोबाईलमध्ये काहीतरी चाळे करत बोलला.
ती मोबाईलवरून कुणालातरी कॉल लावण्याचा प्रयत्न करत होती.
"कुणाला लावतेयस?" तो
"काकू झोपल्यात हे मामंजीना सांगावं लागेल. नाहीतर काही खरं नाही माझं! पण उदयसिंह मामंजी किंवा परशा कुणाचाही फोन लागतच नाहीये!" ती अस्वस्थ झाली होती.
"तुला बोर होतंय का इथे?" तो
"नाही भीती वाटतेय!" ती
"काय भीती? तू बस इकडे मी काम करत बसतो माझी!" तो उठून आपल्या टेबलजवळ गेला.
तो ही आपल्यावर प्रेम करत होता हे कळल्यावर तिला थेट बाल्कनीतून खाली उडी मारावीशी वाटली. जेव्हा उदय आप्पांना घेऊन घरी आला होता तेव्हा आपल्यापैकी कुणालाच आबांची आठवण कशी झाली नाही याचा तिला पश्चाताप होऊ लागला होता. आबांनी नक्कीच आप्पाला परत जायला लावलं असतं यात आप्पानाही शंका वाटली नसती.
तिने एक दीर्घ श्वास घेतला आणि डोळे मिटले. तिचे लग्नाआधीचे दिवस तिच्या डोळ्यांसमोर तरळू लागले. किती आनंदी होतो आपण इतर अगळ्यांसाठी आपला आनंद आपण कायमचा गमावून बसलो. तिचे डोळे ओले झाले. आण्णा-आई, सौरभ सगळ्यांसाठी आयुष्याचं बलिदान दिलं आपण! पण माझं काय? माझ्या सुखाची चिंता करणारं कुणी आहे? एक क्षण मला सुख मिळावं म्हणून कुणी काही करतं? अचानक लग्नाआधीची कोमल तिच्यात संचारू लागली. मग मी का सगळ्यांचा विचार करतेय? खरं तर मी आता माझाच विचार करायला हवा! बास! आता सगळ्यांसाठी खूप केलं आता जगायचं स्वतःसाठी!! नाहीतर जसं हक्काच्या निशांतला गमावलं तसं अजून कायकाय गमावू आपण? तिचं डोक्यात विचारांचा कल्लोळ माजला होता. तिने स्वतःशीच काहीतरी ठरवलं होतं.
"निशांत! तुझं काम खूप महत्त्वाचं आहे का रे?" ती
"तसं नाही! पण तू अनकम्फर्टेबल होतेयस गप्पा मारायच्या तर मग वेळ आहे तर उरकून घ्यावं म्हटलं!" तो फाइल बंद करत बोलला.
"एक सांगायचं आहे तुला!" ती. शाळेत असताना पहिल्यांदा भाषण करण्यासाठी स्टेजवर जाताना जसं पोटात गोळा उठतो तसं तिचं झालं होतं. उर धडधडत होता घशाला कोरड पडली होती.
"सांग ना!" तो उठून पुन्हा बेडवर येऊन बसला.
"माझं आजही तुझ्यावर खूप प्रेम आहे!" ती कातर स्वरात बडबडली.
"माझं ही आहे!" तो हसला.
"मी मस्करी करत नाहीये!" तिला थोडासा राग आला.
"मी ही मस्करी करत नाहीये!" तो पुन्हा हसला.
"निशांत!" ती वैतागली
"कोमल! तू किती मस्करी करतेस ते मला माहिती आहे. ही स्टाईलच आहे तुझी. मी फसणार नाहीये!" ती कॉलेजात मुलांची थट्टा करायची तशीच आत्ताही करत असावी असं त्याला वाटत होतं. पण ती तिच्या मनातलं त्याला सांगत होत. लांडगा आला रे आला गोष्टीतल्या मेंढपाळासारखी तिची अवस्था झाली होती. वैतागून काहीही विचार न करता तिने त्याच्या अंगावर थेट झेपच घेतली. तिच्या धक्क्याने तो बेडवर उताणा पडला आणि ती त्याच्या अंगावर. त्याला काही कळायच्या आतच तिने आपल्या बारीक नाजूक ओठांमध्ये त्याचे ओठ गच्चं पकडत डोळे मिटून एक दीर्घ चुंबन घेतले. अचानक झालेल्या या हल्ल्याने तो ही गडबडून गेला. तिला दूर ढकलण्यासाठी उठलेले त्याचे हात तसेच हवेत थांबले आणि नकळत त्यानेही मन उंचावत तिच्या उत्कट चुंबनाला प्रतिसाद दिला. अचानक भानावर येत ती त्याच्यापासून दूर झाली आणि समोरच्या खिडकीजवळ जाऊन उभी राहिली.
तिचं डोकं काम करेनासं झालं. तिला खूप छान वाटलं पण का कोण जाणे तिला गुदमरल्यासारखं होत होतं. वर्षानुवर्षे अंधारकोठडीत राहिलेल्या कैद्याला सूर्यप्रकाश पाहिल्यावर जसा आनंद होतो पण तो सूर्यप्रकाश सहनही होत नाही अगदी तसंच तिचं होत होतं. तिची छाती जोरजोरात वर खाली होऊ लागली. पुढे काय होणार होतं तिला काहीही माहिती नव्हतं.
इकडे अचानक घडलेल्या या सगळ्याने गडबडून गेलेल्या निशांतचीही अवस्था काही वेगळी नव्हती. आत्ता जे झालं ते खरंच झालं की तो एक भास होता हे त्याला कळेना. आख्ख कोवळं वय जिच्या स्वप्नांच्या सानिध्यात गेलं तिने आज लग्न झाल्यावर त्याला असं आश्चर्यचकित केलं होतं. तो तिला न्याहाळू लागला. गडद जांभळ्या रंगाची शिरशिरीत साडी आणि त्याच रंगाचा ब्लाउज घातला होता. खिडकीतून ऊन पडल्याने तिचा चेहरा, साडीच्या पदराच्या वरची छाती आणि खांदा उजळून निघाला होता. तिचा सावळा रंगसुद्धा उन्हाने चकाकत होता. तिचं कमनीय शरीर किती आकर्षक आहे त्याला आत्ता दिसत होतं. कारण त्या नजरेने त्याने तिला कधी पहिलंच नव्हतं. तिची पाठ जवळजवळ उघडीच होती, तिच्या ब्लाउजची पाठच तेवढी रुंद आणि खोल होती. ब्लाउजच्या शिरशिरीत कपड्यातून तिची पांढरीशुभ्र ब्रा तिच्या मांसल शरीरात रुतलेली दिसत होती. पाठीच्या मधली घळई ब्लाउजपासून सुरु होत तिच्या कमरेवर एक जीवघेणं वळण घेत तिच्या साडीच्या आत गेली होती. पाठीच्या खालचे फुगवटे घट्ट लपेटलेल्या साडीमुळे उठावदार दिसत होते. या झटापटीत तिच्या घट्ट आवळून अंबाडा बांधलेल्या केसातून एक बट निसटून तिच्या चेहऱ्यावर झुलत होती. आणि ती हाताची घडी घालून खिडकीतुन बाहेर बघत उभी होती. अशा वेळी तोल जातोच. त्यात ज्या व्यक्तीसोबत आख्ख आयुष्य घालविण्याची स्वप्नं पहिली असतील तीच व्यक्ती समोर असेल तर हे आणखीच अवघड होऊन बसतं.
क्रमशः

Tuesday, 19 October 2021

होळी... भाग २- Marathi Romantic Story,

 होळी... भाग २


खांद्यावरून हात टाकून त्याने तिचा उघडा दंड गच्च धरला होता. तिने अंग चोरून घेतले होते आणि डोळे मिटून मान खाली घातली होती. त्याने दुसऱ्या हाताने तिच्या हनुवटीला धरून तिचा चेहरा वर केला. तिचे डोळे मिटलेलेच होते. नाजूक कोरीव ओठ थरथरत होते. जणू त्याच्या ओठांचा रस पिण्यासाठी ते अधीर झाले होते. ती जोर जोरात श्वास घेत होती आणि त्यामुळे तिचे टम्म उरोज भराभर वरखाली होत होते. तिला असं वाटत होतं की तो आता तिच्या ओठांना ताब्यात घेईल पण तिला अचानक तिच्या गळ्यावर एक नाजूक स्पर्श जाणवला. जणू एखादा साप वळवळत तिच्या एका खांद्यावरून दुसऱ्या खांद्यावर गेला.
"स्सssss" तिने ती उत्तेजित होत असल्याचं जाहीर केलं
तिचा सुस्कारा पूर्ण होतो न होतो तोच तिच्या उजव्या स्तनातून मेंदूपर्यंत झिणझिण्या आल्या.
"आssssई!" त्याने साडीवरूनच तिचा उजवा स्तन करकचून पिरगळला होता.
"वॉssssव!" त्याच्या तोंडातून नकळत उद्गार बाहेर पडले.
त्या झिणझिण्या शमतात न शमतात तोच तिच्या मानेवर तिला ओलसर नाजूक स्पर्श जाणवला. त्याच्या ओठांचा स्पर्श होता तो
"अहाहाsss हं sssss!" तिला उत्तेजना असह्य होऊ लागली होती. तिला आवडू लागलं होतं. तो अगदी अनप्रेडिक्टेबल होता. त्याची प्रत्येक चाल तिच्यासाठी अनपेक्षित ठरत होती. तिला याचीच खूप मजा वाटत होती. मानेची शीर त्याने आपल्या ओठात लपकली. आणि जिभेने तो तिथे गुदगुल्या करू लागला.
"आsss उं sss!" तिलाही कळत नव्हते ती कशी सुस्कारत होती. त्याचे ओठ तिच्या मानेचा आणि उजव्या खांद्याच्या समाचार घेत होते आणि ती दातांनी आपले ओठ दाबून धरत आपले सुस्कारे आतल्या आत जिरवत होती. आचनक मगाशी खांद्यावर झाला जसा स्पर्श तिला तिचा सपाट नाजूक पोटावर जाणवला. त्याचा उजवा हात तिच्या पदरखालून आत शिरून तिच्या पोटावर स्थिरावला होता. त्याची बोटे तिच्या पोटावर फिरत होती, तिच्या पोटावरच्या खळीशी खेळत होती आणि मानेवर चुंबनांचा वर्षाव सुरु होता. ती फक्त आनंद घेत होती. त्याचा डावा हात तिच्या डाव्या खांद्यावर घुटमळत असल्याचं तिला जाणवलं. तो एकाच हाताने तिच्या साडीची पिन काढण्यासाठी धडपडत होता. त्याचा दुसरा हात तिच्या पोटावरुन हटण्यास तयार नव्हता. शेवटी तिने स्वतः त्याला खांद्यावर ब्लाउजला लावलेली पिन काढण्यास मदत केली आणि तिचा तलम पदर तिच्या खांद्यावरून ओघळून मांडीवर पडला. पदर खाली जाताच त्याचा डावा हात तिच्या खांद्यावरून ओघळून मागे गेला आणि तिच्या काखेतून पुढे येत तिच्या गोबऱ्या उरोजवर स्थिरावला. त्याच्या नाजूक स्पर्शांनी तिचे शरीर जाणून असंख्य विजांनी भरून वाहत होते. तो हलक्या हातांनी तिचा उजवा स्तन कुरवाळू लागला. तिने तिचा उजवा हात त्याच्या खांद्यावरून मानेभोवती आवळत त्याला आणखी जवळ ओढले. तिच्या डाव्या स्तनावर बाजूने त्याची छाती दाबली गेली. ती बेभान झाली आणि त्याला आणखी आवळू लागली. त्याला स्वतःच्या शरीरावर जोरजोरात दाबू लागली. तो उजव्या हाताने तिचा स्तन ब्लाउजवरूनच कुरवाळत होता डाव्या हाताने तिची कमनीय कंबर घट्ट धरून तिला जवळ ओढत होता. तिची मान आणि खांदे चोखून चाटून लालभडक केल्यांनंतर खाली घसरत त्याने आपली जीभ तिच्या स्तनांच्या मधल्या फटीत कोंबली. तिला आपण जणू हवेत उडत आहोत असंच वाटत होतं. सेक्स तर खूप केला होता पण एवढी कामुकता ती बऱ्याच दिवसांनी अनुभवत होती. तिला कशाचेही भान राहिले नव्हते. तिने आपला उजवा हात त्याच्या डोक्यावर ठेवला आणि त्याचे केस धरून ती त्याच तोंड तिच्या उरोजांमध्ये दाबू लागली. ब्लाउजच्या कडांच्या मधील भागात त्याने हल्ला चढविला होता. जेवढं मांस तोंडात येईल तेवढं आत ओढून तो जवळजवळ तिला चावतच होता. ती उसासे टाकीत त्याला प्रतिसाद देत होती. तिच्या कमरेवरचा हात सोडून त्याने हात लांबवून तिची साडी व पेटीकोट मांडीपर्यंत वर केला. तिच्या गोऱ्या, मुलायम भरलेल्या उजव्या मांडीवर तो हाताच्या बोटांनी गुदगुल्या करत होता. तिला सुख असह्य होऊ लागलं होतं. तिच्या छातीवर होणार त्याच्या ओठांचा हिंसक हल्ला, उजव्या स्तनावर पडलेला त्याच्या छातीचा दाब आणि मांड्या आणि उरोजवर जलतरंगासारखी फिरणारी त्याची बोटे! तिला पुन्हा एकदा सोळावं लागल्याचा भास होत होता, असं वाटत होतं की ती पहिल्यांदाच या सुखाचा अनुभव घेत होती. मांडीवर फिरणारा हात हळू हळू वर सरकत होता पण दोन्ही मांड्या चिटकून त्याचा जिथं जायचं होतं तिथला रस्ता आडवून बसल्या होत्या. इकडे चोखून चोखून त्याने तिचं छाताड लालबुंद करून टाकलं होतं. मांडीवरचा हात काढून त्याने तिच्या साडीच्या निऱ्या सोडवल्या आणि पेटीकोटची नाडी सोडली. दोन्हीही थोडेसे लूज झाले. तिची आकाशी रंगाची चड्डी दिसू लागली. तिच्या नाजूक कमरेवर आणि पोटावर इलॅस्टिक रुतलं होतं त्याने तिच्या चडडीला हात घातला. ती ओली झालेली होती! कापडाच्या आतल्या फटीचा अंदाज तो घेऊ लागला. तिच्या खांद्याला ढकलून त्याने तिला सोफ्याला टेकवले आणि तिच्या छातीवरून घसरून तो तिच्या पोटावर आता चुंबने घेऊ लागला. तिला गुदगुल्या होत होत्या. ती गालातल्या गालात हसत होती. मधूनच तिच्या कपाळावर आठ्या पसरत तर कधी ती अचानक विव्हळत होती. तो तिच्या बेंबीत आपली जीभ घुसळत होता आणि दोन्ही हातांनी तिचे उरोज पिळत होता. ती त्याचे केस कुरवाळत होती. तो काही तिचं पोट सोडायला तयार नव्हता.
तिने एक एक करून आपल्या ब्लाउजची सगळी हुक्स काढली. पण तो तिच्या स्तनांवरची पकड ढिली करण्यासदेखील तयार नव्हता. त्यामुळे तिला ब्लाउज उतरवता येईना. तिचे पोटट चोखत त्याने तिच्या स्तनांना अक्षरशः चुरगाळून टाकले होते. ती स्वतःचे केस मुळापासून मुठीत धरून ओढत आपल्या आवेगाला वाट करून देत होती. त्याच्या मनगटांना धरून तिने तिचे उरोज त्याच्या तावडीतुन सोडविले. त्याने तिच्या कमरेला मिठी मारली.
तिने दोन्ही हातातून तिचा ब्लाउज बाहेर काढत दूर भिरकावला.
पुन्हा त्याचे केस घट्ट धरत तिने त्याला स्वतःपासून दूर केले. जोराचा धक्का देऊन त्याला मागे सोफ्याच्या कडेवर पाडले. तो सोफ्यावर उताणा पडला. ती उठून उभी राहिली. साडी आणि पेटीकोट तिच्या पायात गळून पडले. त्याने कल्पना केल्यापेक्षाही तिचे शरीर खूप जास्त आकर्षक होते. तिचे उरोज टच्च भरलेले होते. तिच्या त्या गुबगुबीत फुग्यांना त्या आकाशी रंगाच्या नाजूक नक्षी असणाऱ्या ब्राने कसेबसे थोपवून धरले होते. तिचे पँटीवर किंचित ओघळलेले पोट वगळता तिच्या शरीरावर कुठेही एकही वळी नव्हती. तिच्या स्तनांचा आकार तिच्या शरीराच्या मानाने थोडा मोठाच असल्यामुळे ब्रा तिच्या शरीराला घट्ट लपेटून बसली होती. पाठीवर, खांद्यांवर, काखेत आणि पुढे छातीवरही ती तिच्या शरीरात रुतली होती. असं वाटत होतं की तिच्या उरोजांचं मांस थोपवून धरल्यामुळे तिची त्वचाही ताणली गेली होती. ब्रामधून उघड्या पडलेल्या तिच्या स्तनांच्या गोलांवर हिरव्यागार नसा स्पष्ट दिसत होत्या. स्तनांच्या खाली तिचे पोट आत गेले होते आणि कमरेवर किंचित फुगून तिच्या पँटीवर ओघळले होते. तिची कंबर अतिशय बारीक होती आणि तिचे नितंब फुगून बाहेर आले होते. स्तनांप्रमाणेच तिच्या नितंबांची त्वचा देखील ताणली गेलेली होती. मांड्याही तट्ट फुगल्या होत्या आणि गुडघ्याकडे जात लहान होत गेल्या होत्या. तिच्या योनीच्या अगदी जवळच तिच्या दोन्ही मांड्या एकमेकींना चिकटल्या होत्या. ती एकेक पाऊल टाकत त्याच्याकडे येऊ लागली. तिचं पाऊल पडताच तिचे उरोज, तिचं पोट आणि तिचे नितंब थरथरत होते. तो तिच्याकडे पाहतच राहिला. तीही आता त्याच्या थेट डोळ्यात रोखून पाहत होती.
त्याच्या जवळ जात तिने त्याच्या कमरेला हात घातला. त्याचा हात लगेच तिच्या स्तनाकडे सरसावला. तिने त्याच्या हातावर चापट मारून त्याला शांत पडून राहण्यास सांगितले. त्याच्या टीशर्टला हात घालून तिने त्याचा शर्ट काढून टाकला. सायकलवर बसावं तसं तिने आपला एक पाय उंचावून त्याच्या शरीरावरुन पलीकडे टाकला व त्याच्याकडे पाठ करून ती त्याच्या छाती आणि पोटाच्या मधल्या भागावर बसली. त्याच्या शरीराला तिच्या गुबगुबीत मांड्यांचा स्पर्श झाला. दोन्ही हातांनी तिने त्याची ट्रॅकपॅन्ट आणि अंडरविअर दोन्हीही त्याच्या घोट्यांपर्यंत खाली ढकलले. त्याचा भला मोठा थाठरलेला भाला मुक्त होऊन डोलू लागला. पाय फाकले गेल्यामुळे तिचे नितंब आणखीच उभारून बाहेर आले होते आणि कंबर आणखीच बारीक वाटत होती. तिच्या गोऱ्यापान पाठीवर रुतलेली तिची ब्रा अगदी खुलून दिसत होती. भल्या मोठ्या नितंबांच्या फटीतून उगवलेली तिच्या पँटीची पट्टीही आकर्षक दिसत होती. तो तिचे नितंब कुरवाळत होता चोळत होता. ती दोन्ही हातांनी त्याच्याशी मनसोक्त खेळत होती. मध्येच बोटांनी त्याच्या गोट्या कुरवाळत होती. कधी बोटांनी त्याच्या लिंगाचे टोक नाजूकपणे खाजवून गुदगुल्या करत होती. इकडे त्याने चावून, चोळून, चुरगाळून तिचे नितंब काळे निळे करून टाकले. त्याने अचानक तिच्या उजवाय नितंबावर एक जोरदार चापट लगावली. तिने वळून मागे पहिले आणि ती खट्याळपणे हसली. मान वळवून ती खाली वाकली. आपली जीभ पूर्ण बाहेर काढून तिने त्याच्या लिंगाच्या अगदी टोकावर अलगदपणे टेकवले आणि गुदगुल्या करायला सुरवात केली. आता सुख अनुभवण्याची पाळी त्याची होती. सरसरत एक विजेचा लोळ त्याच्या लिंगातून घुसून त्याच्या सर्वांगात पसरला. त्याच्या अंगावर काटा फुटला. त्याच्या लिंगाच्या सुपारीच्या कडांवर ती आपली जीभ अलगद फिरवू लागली. त्या नाजूक स्पर्शाने त्याला बेभान करून टाकलं. नक्की काय होतंय हे त्याला कळतच नव्हतं. नकळत त्याचे हात तिच्या नितंबांवरून दूर होऊन त्याच्या मानेवर गेले. आता त्याला सुख सहन होईना. तसं तर अजून तिच्या ओठाचा स्पर्शच अजून त्याच्या लिंगाला झाला नव्हता. त्याच्या लिंगाच्या मुखाला जोडलेल्या शिरेवर आपली जीभ टेकवत ती लिंगाच्या मूळाकडे अगदी सावकाश सरकू लागली. त्याच्या लिंगाच्या प्रत्येक कणाला तिच्या जीभेचा स्पर्श होत होता
कितीतरी वेळ तिची जीभ वरून खाली आणि खालून वर फिरत होती आणि तो त्या आवेगात तिची कंबर, तिचे नितंब अक्षरशः चोळामोळा करत होता. शेवटी तिने त्याचं गरम झालेलं मोठं च्या मोठं लिंग तोंडात घेतलं आणि चोखायला सुरवात केली. ते एवढं जाड होत की तिच्या गालांचे स्नायू दुखायला लागले. ओठ दोनही कोपऱ्यांतून फाटतात की काय असं तिला वाटू लागलं. त्याने डोळे मिटून घेतले. त्याला असह्य होऊ लागलं. घट्ट चोखून धरत तिने लिंग आणखी आत ढकललं. लिंगाचं टोक अगदी तिच्या घश्यात टेकेपर्यंत. तरीही त्याचं अर्धधिक लिंग तिच्या तोंडाबाहेरच होतं. तिथे आपल्या हाताच्या मुठी आवळत ती वर खाली हलवू लागली आणि डोकंही पुढे मागे करत त्याच लिंग चोखू लागली. तो विव्हळत होता, जोरजोरात तिच्या नितंबांवर फटकारे लगावीत होता. ती हसत हसत तिचं काम करत होती. त्याच लिंग धडाधड तिच्या नरड्यात आघात करत होतं आणि त्यामुळे तिच्या डोळ्यांतून अश्रूंच्या धारा वाहू लागल्या होत्या. त्याचं लिंग आणि तिची हनुवटी तिच्या लाळेने ओली झाली होती. तरीही ती थांबायला तयारच नव्हती. त्याने दोन्ही हातांनी तिची कंबर गच्च आवळून धरली होती. त्याला उत्तेजना असह्य झाल्याने त्याने तिची कंबर जोरात चुरगळली आणि कमरेच्या दोन्ही बाजूंना तिला जोरदार चिमटे बसले.
"आssss ई ssss गं sssssssss!!" ती जोरात किंचाळली.
"हळू ना गाढवा!" असं म्हणत तिने एक सणसणीत चापट त्याच्या पोटावर ठेऊन दिली.
"आह!" तो कळवळला.
त्यांचं लिंग तिच्या लाळेनं थबथबलं होतं. तिने त्याच्या मांड्यांवर हाताने भार दिला आणि पुढे सरकत तिची योनी त्याच्या लिंगाजवळ आणली. त्याचे घोटे हातात घट्ट धरत तिने तिची योनी त्याच्या लिंगाच्या बरोबर वर आणली. त्याने तिच्या कमरेला हात घालत तिची पँटी तिच्या गुडघ्यापर्यंत खाली ओढली. तिने एक पाय उचलून हवेत धरला. त्याने तिची पँटी त्या पायातुन सोडवली. आता रस्ता मोकळा झाला होता. गुडघ्यामधील अंतर वाढवत ती लिंगाच्या आणखी जवळ गेली. एक हात सोडून तिने आपल्या योनीद्वारच्या एकमेकींना बिलगलेल्या पाकळ्या वेगळ्या करत योनी फाकवली. काळ्या पडलेल्या तिच्या योनीद्वाराच्या आतला गुलाबी रस्ता खुला झाला. आपली फाकवलेली योनी तिने अलगद त्याच्या भल्या मोठ्या पहारीवर टेकवली. डोळे गच्च मिटून घेत ती वेदनांच्या वर्षावासाठी सिद्ध झाली. त्याच्या आकाराचा अंदाज तिला एव्हाना आलाच होता आणि आता दोन तीन दिवस चालताना आपल्याला किती वेदना सहन कराव्या लागणार आहेत याचाही! पुन्हा सरळ होत तिने गुडघे दुमडून आपलं वजन त्याच्या लिंगावर सोडण्यास सुरवात केली. त्याचे अक्षरशः तिच्या मनगटाएवढं जाड लिंग तिच्या नाजूक प्रवेशद्वाराला आणखी फाकवत आत घुसलं.
"म्मssssss! अ.. आह.. आह..आsss ह!" ती तीच कण्हणं दाबण्याचा आटोकाट प्रयत्न करत होती. अजून तर फक्त पुढचं टोकच आत गेलं होतं. पण वेदनांच्या असंख्य कळांनी तिच्या मांड्या, तिची कंबर आणि तिचं पोट भरून गेलं होतं. ती थांबली, एक दीर्घ श्वास उरात भरून तिने पुन्हा दाब देण्यास सुरवात केली. पुन्हा ती पहार तिचा योनीमार्ग फाकवत पुढे घुसू लागली. तिच्या योनीद्वारावरही खूप ताण पडला. ते कमालीचं फेकलं होत.
"आ.... आ... आईsssss.... आई गं ssssss! म...म..मे लेssssss!" तिच्या तोंडून किंकाळ्या फुटल्या.
अर्ध्यापेक्षा अधिक लिंग तिच्यात घुसलं होतं. तिला अक्षरशः तिच्या प्रसूतीच्या वेळेची आठवण होत होती. त्याच लिंग आता आणखी आत घुसू शकणार नव्हतं. ती अधांतरी होती. तिच्या मांड्या भरून आल्या होत्या पण तिला आता वजन त्याच्या लिंगावर सोडता येत नव्हतं. एका हाताने सोफा घट्ट धरून ती सावरण्याचा प्रयत्न करत होती. आपल्या दातांनी तिने तिचा खालचा ओठ गच्चं दाबून धरला होता. तिला वेदनेशिवाय आणखी काहीही जाणवत नव्हते. इतर संवेदनांसाठी जणू तीच शरीर बधीर झालं होतं.
"तुला नाही करता येणार!" तो हसत बोलला.
"हं!" म्हणत तिने आपली कंबर उचलण्यास सुरवात केली. हळूहळू त्याचा भाला बाहेर येऊ लागला. ती हळूच उठली आणि धाडदिशी थेट खाली गालीच्यावर कोसळली. तिथे उताणी पडून ती धापा टाकू लागली. तो ही उतरून खाली आला.
"काय झालं?" तो
"काही नाही. चल लवकर!" म्हणत तिने त्याला स्वतःच्या अंगावर ओढले. तिचे भलेमोठे उरोज त्याच्या छातीखाली चेमटून गेले. तिच्या मांड्या फाकवत त्याने पवित्रा घेतला. आपले लांबलचक लिंग पुन्हा तिच्या योनीद्वारावर टेकवले. लिंगाच्या मूळाला धरून त्याने ते त्या फटीत वरून खलपर्यंत आणि खालून वरपर्यंत दोनचारवेळा सावकाश फिरवले. आपले दोन्ही हात तिच्या खांद्याच्या वरच्या बाजूस जमिनीवर टेकवून तो तयार झाला.
"हं.." त्याने डोळ्याने तिला इशारा केला. तिने तिचे पाय आणखी फाकवले. आणि त्याचे लिंग आपल्या डाव्या हाताच्या दोन बोटांत धरून रस्त्यावर आणून ठेवले. त्याने थोडासा दाब दिला आणि तिची नाजूक योनी पुन्हा कमालीची फाकली. सुपारी आत ढकलून तो थोडा थांबला. "आssssssssssssssss ह!" तिला होणारा त्रास त्याला दिसत होता.
"नको करूयात का? तुला आत्ताच इतका त्रास होतोय, तुला सहन होणार नाही!" तो
"नाही! कर तू! होईल सहन!" हात वर करून त्याची दोन्ही मनगटे घट्ट पकडली.
त्याने सगळं अवसान आपल्या कमरेत गोळा केलं आणि एक जोराचा झटका दिला.
"आssssssssssss याईssssssss! देवाsssssssss!" ती चित्कारली. त्याचा भाला तिच्या शेवटपर्यंत पोचला होता. तरीही आणखी थोडा बाहेरच होता! तिच्या योनीद्वारावर पडलेला ताण नुसतं बघितलं तरी दिसून येत होता. तिच्या डोळ्यांतून अश्रूंच्या धारा अखंड वाहू लागल्या होत्या. चेहरा लालभडक झाला होता. त्याने एका हाताने तिच्या ब्राची लेस तिच्या खांद्यांवरून उतरवून तिच्या कोपरांवर आणून सोडली पण ब्राचे कप मात्र अजूनही तिच्या उरोजाना चिकटलेलेच होते. त्याखाली अलगद बोट घालून त्याने ते ही उपडे केले. पुन्हा आपले हात तिच्या खांद्याच्या वर जमिनीवर टेकवत त्याने आपले लिंग अगदी सावकाश बाहेर ओढले. तिच्या योनीमार्गाला अक्षरशः खरवडत ते बाहेर आलं.
"स्सsssssss! आssssss ह!" तिला आता तिचा आवाज दाबणं शक्यच नव्हतं.
तिने त्याची मनगटं घट्ट आवळली होती. त्याने हळूहळू आपला भाला आत बाहेर करायला सुरवात केली. तिच्या योनीत अशी एकही जागा राहिली नव्हती जिथे त्याचा स्पर्श होत नव्हता. तिच्या त्वचेच्या कणाकणाना सुखावत त्यांचं काम सुरु झाला. त्याचा वेग हळूहळू वाढू लागला आणि तिच्या वेदनाही आणि अर्थातच तिचं सुखही! आता तो एकदम भराभर आत बाहेर करत होता. तिने वेदना असह्य होऊन ओठ दातांखली दाबून धरले होते. त्याच्या दणक्यांच्या तालावर तिचे उरोज उसळ्या मारत होते. पोट थरथरत होते. तिने वेदनेने कळवळत होती पण शरीर घुसळण्याशिवाय आणि मानेला आवेगात आलटून पालटून डावीउजवीकडे झटके देण्याशिवाय तिला काहीही करता येत नव्हते. तिच्या बोटांची नखं त्याच्या त्वचेत रुतली होती तिथून रक्त वाहायला सुरवात झाली होती. पण त्याला पर्वा नव्हती त्याने आपला वेग आणखी वाढवला
"उंsssssss आ...आ ssssss उच! आहsssss आह sssssss आईssssss! स्सssss! आह... आह...आह.. आह..!" दणक्यांच्या तालावर तिच्या तोंडातून चित्कार फुटत होते. ती कधी झरून गेली हे तिलाही कळलं नाही. त्याचा स्पर्श तिच्या शरीराला झाल्यापासूनच ती अखंड सुखात न्हात होती! काही वेळाने तिच्या योनीत ज्वालामुखीचा स्फोट झाला. त्याचा फवाराही तिला जाणवला. तप्त रस तिच्या योनीतुन बाहेर पाझरू लागला. त्याने आपले हत्यार बाहेर काढले. हत्यारच ते! आज मोठी शिकार केल्याच्या आनंदात ते फटफटत होते. त्याचे लक्ष तिच्या योनीकडे गेले. तिच्या वरच्या आणि खालच्या दोन्ही बाजूंना ताण सहन न झाल्याने जखमा झाल्या होत्या. रक्त वाहत होते. ती मान टाकून निपचित पडली होती. त्याने तिचा पेटीकोट घेऊन स्वतःचा भाला आणि तिची योनी पुसून काढली. तिचं शरीर घामाने थबथबलं होतं. श्वासोच्छवासमुळे हलणारे तिचे उरोज वगळता तिच्यात जिवंतपणाचे कोणतेही लक्षण दिसत नव्हते. तो उठला त्याने कपडे चढवले. आणि मोबाईलमध्ये डोकं खुपसून तेथून चालता झाला.
पंधरा मिनिटांनी त्याला मेसेज आला-
"माझी तब्येत बरी नाहीये. मी कार्यक्रमाला येऊ शकणार नाही."
तो उत्तर टाईप करणार तोच पुढचा मेसेज आला-
"असं कळव सगळ्यांना. मला प्रवासही करता येणार नाही त्यामुळे ठरल्याप्रमाणे आज इथे मुक्काम करून मी उद्या सकाळी जाईन. आणि मला रात्री एकटीला भीती वाटते तेव्हा तु झोपायला इथे यायचंयस!"तो पुन्हा रिप्लाय करू लागला तोच पुढचा मेसेज.
"आता हा आणि याआधीचा मेसेज डिलिट कर आणि सगळी कामं उरकून घे पटापट! शक्यतो सगळ्यांना सुट्टी दिली तर मला माझेच ओठ चावावे लागणार नाहीत!"
तो हसला आणि त्याने पक्याला फोन लावला.
समाप्त...

होळी... भाग १ - Marathi Romantic Story

 होळी... भाग १


गावात MIDC आल्यामुळे लोकांकडे पैसा बक्कळ झाला होता. बिना कष्टाचा पैसा खिशात न राहता डोक्यावर बसतो अस म्हटलं जायचं ते आता प्रत्यक्षात पहायला मिळू लागलं होतं. गावतल्या प्रत्येक दहा घरांमागे एक मंडळ आणि ग्रुप उगवले होते. दोन नंबरचा पैसा पाण्यासारखा... छे छे.... दारूसारखा घराघरातुन वाहत होता.
या दोन नंबरच्या करभारांमधील एक नंबर व्यक्तिमत्त्व म्हणजे दादा कोल्हे! गावात कुठेही उभा राहिलात तरी दिसेल अशी त्यांची हवेली. दारात करोडोच्या किमतीच्या डझनभर गाड्या. संरक्षणासाठी नव्हे तर पैशाचा माज दाखविण्यासाठी पाळलेली पाच पंधरा जातवान कुत्री. आणि पैशाच्या मागोमाग येणारा थुंकीसुद्धा झेलायला तयार असणाऱ्या तथाकथित कट्टर समर्थकांचा मेळावा; असा दादासाहेबांचा थाट.
या वर्णनावरून दादासाहेबांच चित्रही डोळ्यासमोर उभं राहीलंच असेल. पण नाही. दादासाहेब म्हणजे पंचवीस सत्तावीस वर्षांचा उमदा देखणा तरुण! मध्यम उंची वयवस्थित भांग पाडलेले केस. कायम कडक इस्तरीचे कपडे. नाही पांढरे पुढारी टाईप नव्हे एखाद्या मोठ्या कंपनीचा मोठा अधिकारी असावा असं वाटेल असा त्याचा पेहराव. डोळ्यांवर बिना फ्रेमचा बारीक चष्मा आणि कायम मोबाईलमध्ये डोकं खुपसलेले. कुणी त्याच्याशी बोलत असलं तरी तो मोबाईलमध्ये बघतच बोलणार. अगदी धीरगंभीर स्वरात! निलेश यशवंत कोल्हे या नावाची आज चलती होती. गावतलं पानही त्याच्या आज्ञेशिवाय हलायचं नाही. शिक्षणाने सिव्हील इंजिनिअर पण पेशाने व्हाईट कॉलर गुंड! त्याने कधी कुणाला चार बोटांनी स्पर्शसुद्धा केला नव्हता पण आपल्या तल्लख डोक्याच्या जोरावर आख्खा गावच काय जवळजवळ अख्खा तालुका मुठीत ठेवला होता असं म्हटलं तरी चालेल. मोठमोठ्या उद्योगपतींपासून ते दिगग्ज राजकारण्यांसोबत त्याची नेहमीची उठबस असे. रोज संध्याकाळी सहाच्या पुढे हवेलीच्या बागेत त्याचा दरबार भरे. लोक कामं घेऊन येत, प्रश्न घेऊन येत तसं काही नसेल तर नुसत्याच इकडच्या तिकडच्या गप्पा होत.
त्यादिवशी असाच रिकामा वेळ होता. काही जवळचे कार्यकर्ते आणि MIDCतल्या कम्पनीतले काही अधिकारी गप्पा ठोकत तिथे बसले होते. त्याचं नेहमीप्रमाणे मोबाईलमध्ये काम चालू होतं. इतक्यात पाच पंधरा जणांचा घोळका गेटमधून आत आला.
"दादासाहेब!येऊ का म्हटलं?" गावातल्या युवकांचा स्वयंघोषित अध्यक्ष म्हणजे निलेशभय्या सावळे.
"ये भय्या बस की!" दादासाहेब
"काय दादासाहेब होळी आलीय. काही नियोजन हाय का नाय? नाय कुटं काय हालचाल दिसंना म्हून म्हन्तो!" भय्या. बाकीची पोरं त्याच्या खुर्चीमागे हाताच्या घड्या घालून उभी राहिली.
"अरे भय्या नियोजन काय त्यात पंधरा बोकडं आहेत धुळवडीला. अजून काय तमाशा आणतो का आता!" दादासाहेब
"नाय राव! ती रंग खेळायला एखांदी नटीबीटी नको का राव. आपली पोरं बिचारी कधी कुठल्या पोरीकडं बघतपण नायेत. म्हणता त्यानला मनोरंजन तेव्हढंच!" तो मोठ्याने हसला.
"अरे ही काय दहीहंडी आहे का? नशेत कुणीतरी वेडंवाकडं करायचं आणि मग पत्रकार आहेतंच बातम्या छापायला. काय मेंगडे साहेब!" दादासाहेब मेंगडे पत्रकाराकडे बघत म्हणाले.
मागील दोन वर्षात लोकांची सण साजरे करण्याची पद्धतच मुळात बदलून गेली होती. पूर्वीप्रमाणे आता सण साधेसुभे राहिले नव्हते. आता ते ग्लॅमरस आणि स्पॉन्सर्ड झाले होते.
पूर्वीच्या दहीहंडीला लोक थर बघायला जमायचे आजकाल स्टेजवरील अप्सरांना बघायला जमतात. मंडळा मंडळांमध्ये सिनेतारका आणण्याची जणू स्पर्धाच लागायला लागली होती.
"काय बी का दादा? आपली पोरं हुल्लडबाजी करत्यात कदी?" भय्या
"अरे पण हे नवीनच काय? आणि कोणती नटी तयार होईल असं रंग खेळायला यायला?"
"ह्योका दादा ती राष्ट्रसेनावाल्यांनी लढेगावात जोरदार तयारी केलीय. सीरिअलची नटी ठरवलीय. नटी स्टेजवर बसणार निस्ती आपला धिंगाणा खाली. स्टेजवर नो इंट्री!" भय्या.
"अरे त्याची लेवल काय आपली लेवल काय. कुणाबरोबर तुलना करतोयस तू. गटारातली डुकरं ती!" दादासाहेब
"तेच तं! डुकरं गु सोडून पाचपकवान खायला लागली. आपलं काय? आपलं श्टाण्डर्ड दावायलाच पायजेल त्यानला." भय्या काय हार मानायला तयार नव्हता.
"दादासाहेब आहे पोरांची इच्छा तर करून टाका एखादा कार्यक्रम! कशाला ताणता?" पाईप कंपनीतले साहेब बोलले.
"अहो पण साहेब!..." दादासाहेब
"पन बिन काय नाही दादाराव! पोरं उर फुटोस्तोर पळत्यात राव. तुमची हाक पुर्न होयच्या आधी दारात असतंय पोरगं! तेंच्यासाठी तरी नाय म्हणू नका! वर्गणी करू पायजेल तर!" भय्या. मागच्या पोरांनी उगाच चेहरे केविलवाणे केले.
"भय्या! जास्त शिंगं आल्याली दिसत्यात. भडव्या माज आला व्हय रं! वर्गणी करणार का आता तू?" दादाला राग आला की तो त्याच्या गावच्या रांगड्या भाषेत बोलत असे. तो तसं बोलला की सगळे घाबरत.
"तसं न्हाय हो दादाराव! तुम्ही उलटा इचार घिऊ नगसा डोसक्यात. सज बोलून गेलो दादाराव. तुमी असताना वर्गणी हुईल का कदी गावात. अन म्हूनतर तुमच्यापशी आलो नव्हं का? चिरडीला जाऊ नगासा!" भय्या घाबरला
"चला निघा तुम्ही सगळे मी बघतो. भय्या तू थांब!" दादासाहेब पुन्हा नॉर्मल.
त्या पोरांना कळेना. ती उगाच भय्या कडे बघू लागली.
"आरं, व्हय ना फुडं! कानात गड्डे घातल्यात का काय? दादाराव काय म्हनलं आयकलं नव्हं? निगा चला. हाला!" भय्या खेकसला. पोरं तकाट पळाली.
"भय्या आत्ता ऐकतोय. असली नसती थेरं नकोयत पुन्हा. कामाधंद्यांना लाव त्यांना म्हणजे डोकी शाबूत राहतील! परत कुणी असले हट्ट करायला लागले तर तूच चार शब्द ऐकवून गप्प करायचं त्यांना!" दादासाहेब
"पोरं संभाळाव लागत्यात ना दादाराव!" भय्या
"आरं काय उपटायला अध्यक्ष झालायस व्हय? भलंबरं तुलाच कळत न्हाय तर तू काय झाट्टं संभाळणार त्येंला? सगळी येड्या भोकाची आन तू त्याचा म्होरक्या. दलिन्दरी लक्षणं सालं. बरं का सायेब ही अशीच मरायची. ह्यांला उद्याची चिंताच न्हाय मजामस्ती पायजेल नुसती. एखाद्याला जा लाईनीवर कामाला म्हटलं तर गांडीव काटा फुटतो डुकरांच्या!" दादासाहेब गरजलाच.
"दादाराव थंड घ्या! यवढी बार फकस्त! पुन्हा माजी हमी! एकशे न एक टक्का! बास यवढी बार घ्या पदरात!" तो काकुळतीला आला.
"ठीक आहे थोड्या येळानं फोन करील पक्या तुला. काय पैशे बिशे पायजेलेत का?" दादाचा पारा चढलेलाच होता.
"नको. घिन मंग परत. जातो आता. आयघाल्यांची मुस्काडंच रंगवतो एकेकाची. येतो दादाराव" भय्या उठला.त्याचा मूड बघून बाकीच्या सगळ्यांनीही भय्याबरोबर काढता पाय घेतला.
कुणाला तरी फोन लावून दादा गाडीच्या दिशेने निघाला. त्याने तडक पुणे गाठले. पुण्यातही त्याचा मोठा बंगला होता. तिथे पोचला तर दारातच त्याचा पुण्यातला मॅनेजर दोशी उभा होता.
"नमस्ते दादासाहेब!" गाडीचा दरवाजा उघडत दोशी बोलला.
"नमस्ते. दोशी पुढच्या शनिवारी कार्यक्रम आहे गावात होळीचा. ते लढेगावला लोकांनी काय प्लानींग केलय ते पहा आणि सांगा मला दहा मिनिटांत. पुन्हा फोन कानाला लावत तो आत गेला. दोशीनेही कुणालातरी फोन लावला.
थोड्या वेळाने आत येऊन दोशीने त्याला सगळं समजावून सांगितलं.
"आईच्या गावात ह्या भय्याच्या नसती गाढवं उडवून घेतं येड्झवं कुठलं!" दादा पुन्हा पिसाळला.
"आज काय काम आहे का दादासाहेब?" दोशी चपापला.
"आपल्याला पण एखादी नटी बघा. टीव्ही ऍक्टरच बघा." दादा
"ठीक आहे! पंधरा मिनिटांत कळवतो!" दोशी
"आणि हो दोशी! आज रात्रीसाठी सोय करा. आणि मागच्या वेळीसारखी मेंगळट नको! नीट बघून घेत जा जरा!" दादासाहेब
"ठीक आहे साहेब!" म्हणून दोशी बाहेर गेला.
दादा तसं सुपारीही खात नसे तो पण पुण्याला आला की एखादी अप्सरा मागवून कार्यक्रम त्याचा ठरलेलाच असे. बायकांचं मोठं व्यसन होतं त्याला. आणि म्हणूनच त्याने अजून लग्नही केलेलं नव्हतं.
""साहेब दहा बारा बघितल्या पण होळी म्हटलं की नको म्हणत आहेत. एक आहे सुलेखा टाकळकर, ती तयार आहे! पण सशर्त!" तो चाचरत बोलला आणि त्याने मोबाईलमधील तिचा फोटो त्याने दादासमोर धरला
"बोला तिच्याशी आणि ठरवा! तशी बऱ्यापैकी फेमस आहे ती. आणि ते लढेगाववाले तरी काय अशी खूप तरुण आणणारेत तेव्हा. त्यांच्यापेक्षा कैक पटींनी चांगलीच आहे ही. फायनल करा!" म्हणून तो बेडरूममध्ये निघून गेला.
रात्रीचा कार्यक्रम उरकून दादा पहाटे पुन्हा गावात पोचला.
येण्याआधी दोशीशी बोलून सगळं फायनल करून घेतलं.
पुन्हा संध्याकाळी सभा भरली. भय्या वाट पाहतच बसला होता.
"भय्या हे घे आणि पुढचं बघ आता तू. पक्याकडून पाकीट घेऊन जा जाताना." दादाने एक फाइल त्याच्याकडे दिली.
"दादाराव! तुमच्यासारखं कोन नाय बगा. लाज राखलीत आमची." भय्या उगाच स्तुती करू लागला.
"पंचायत समिती आलीय म्हणून. नाहीतर असले फालतू लाड पुरवले जाणार नाहीत पुन्हा. लहान पोरांसारखे हट्ट तुमचे. सुधारा आता, आणि हो त्या बाईने बरंच दानधर्म केलाय समाजकार्य केलंय सांध्याकाळी सन्मानपत्र द्यायचा कार्यक्रम ठेवा. नुसतीच हुल्लडबाजी नकोय." दादा
"दादाराव, बास की आता. करून केल्यालं बोलून कशापायी घालवता!" भय्याचा लाळघोटेपणा चालूच होता.
गप्पा टप्पा झाल्या सगळे आणि सगळे घरी गेले.
पोरांच्या तयाऱ्या चालू झाल्या. सगळे उत्साहात होते गावोगाव फ्लेक्स लागले. शाळेच्या मैदानावर एक मोठं स्टेज उभं राहू लागलं. पेपरात जाहिराती, फेसबुक व्हाट्सअप्प वर मेसेजेस सगळी धामधूम चालू होती. आदल्या रात्री दादा जेवण करून बागेत फेऱ्या मारत होता. त्याचा फोन वाजला.
"हं कोण बोलतंय?" त्याचा ठेवणीतला आवाज!
"नमस्कार दादासाहेब, मी सुलेखा बोलतेय! थोडं बोलायचं होतं वेळ आहे का?"
"बोला सुलेखाजी!" तो
"कार्यक्रमाचं टायमिंग थोडं ऑड आहे. मी रात्री प्रवास करत नाही. माझी राहण्याची सोय झाली असती तर फार बरं झालं असतं!" ती
"म्हणजे सावळेंनी सोय केली नाहीये का? मी बोलतो त्यांच्याशी." तो
"नाही नाही. मीच त्यांना बोललेले नाहीये अजून. Actually फोन मी वेगळ्याच कारणासाठी केला होता पण म्हटलं हे ही कानावर घालावं." ती
"मग अजून काही काम आहे का?" तो
"खरं तर मला भीती वाटते आहे. एवढ्या क्राऊडला मॅनेज कसं करणार तुम्ही? सेफ आहे ना प्लेस?"ती
"त्याची काळजी नका करू. स्टेजवर मी असेन सोबत आणि आमच्या घरातिलाच व्यक्ती असतील फक्त. इतर कुणालाही स्टेजवर येऊ दिलं जाणार नाही." तो
"थँक गॉड! मला खरंच खूप टेन्शन आलं होतं!" ती
"डोन्ट वरी वी विल टेक केअर! अजून काही?" तो
"नाही थँक्स! गुड नाईट!"
गुड नाईट म्हणून त्याने फोन ठेवला आणि तो झोपायला निघून गेला.
दुसऱ्या दिवशी सकाळी बरोबर दहा वाजता सुलेखाची गाडी गावात आली. सगळ्या औपचारिकता झाल्यावर ते दादाच्या हवेलीवर आले.दादा तिला प्रथमच भेटत होता. वय साधारण पस्तीस. पण घरची जिम असल्यामुळे तिने स्वतःला चांगलेच मेन्टेन केलं होतं. गव्हाळ गोरा रंग. आणि पस्तिशीची वळणे नुकतीच आकार घेऊ लागलेली! तिला पाहताच दादा क्षणभर सुन्न झाला. चारचौघात तिच्यावर नजर जाईल एवढी सुंदर ती नव्हती पण एकदा नजर गेल्यावर हलणार नाही एवढं निश्चित!
तिथे नाश्ता करून दादा, त्याच्या घरातील दोन तीन माणसं आणि सुलेखा कार्यक्रमाच्या ठिकाणी निघाले. शाळेत पोचल्यावर त्यांचा स्वागत समारंभ सत्कार वगैरे झाले. स्पीकरच्या मोठाल्या भिंती उभ्या केलेल्या होत्या. दहा बारा टँकर उभे होते. एक मोठी तात्पुरती टाकी शाळेच्या मैदानावर बांधलेली होती. त्यात पाणी भरून रंग तयार केला होता. बाजूला टेबलांवर रंगांचे ढीग लावलेले होते. आजूबाजूच्या साताठ गावातले सगळे तरुण तिथे जमा झाले होते. सकाळी सकाळी पहिल्या धारेची धुंदी बहुतेकांच्या डोळ्यांवर दिसत होती. तालमीच्या तीसेक पैलवानांनी स्टेजच्या कडेने कडं केलेलं होतं. दादा आणि सुलेखा स्टेजच्या पुढच्या कडेला बसले होते. दादाने पांढरा सलवार कुर्ता घातला होता. सुलेखानेही पांढरी कुर्ती, पांढरा दुपट्टा आणि पांढरीच लेगिंग घातली होती.
पक्या रंगाची थाळी घेऊन आला. दादाने आपल्या मुठीत रंग भरून घेतला. सुलेखानेही घेतला. दोघे थोडे पुढे होऊन उभे राहिले. "महाकालेश्वराच्या नावानंsssss!" दादाने मोठ्यांदा आरोळी ठोकली.
"चांssssss गभलंssssss!" चा गजर झाला!
त्या दोघांनीही आपल्या मुठीतले रंग समोर हवेत उधळले. एकच गलका झाला. स्पीकर दणदणाटू लागले. पोरांनी टाक्यांमध्ये धडधड उड्या घेतल्या. डीजे च्या तालावर सगळे वेड लागल्यासारखे नाचू लागले. काही वेळाने पोरं दादाला खाली येण्याची विनंती करू लागले. भय्या स्टेजवर गेला आणि त्याने त्याला हाताला धरून खाली आणले. गावातल्या दोन चार मोठ्या लोकांनी दादाला रंगांनी भरवून टाकले. थोडावेळ त्यांच्यासोबत नाचून दादा बाजूला झाला. खिशातला रुमाल काढून त्याने आपलं तोंड पुसलं. सगळे बेभान झाले होते. बाटल्या कोऱ्याच रिकाम्या होत होत्या. शाळेच्या कचराकुंडीत बाटल्यांचा खच पडला होता. कुणी थांबायचं नाव घेईना. मध्येच एखाद्या टँकरचा पाईप उघडून सगळ्या गर्दीवर पाण्याचा जोरदार फवारा मारला जात होता.
दादाने स्टेजवर जाता जाता पुन्हा आपल्या दोन्हीही मुठी रंगांनी भरून घेतल्या. सुलेखाच्या मागून येऊन त्याने तिचा चेहरा मान आणि गळा रंगांनी भरून टाकला. तिचं तोंड माकडासारखं दिसू लागलं.अचानक झालेल्या हल्ल्याने ती गडबडली. आपल्या दुपट्टयाला तोंड पुसत तिने स्वतःला सावरले. मध्ये मध्ये उभे राहत ती हात उंचावून, हलवून तरुणांना प्रोत्साहित करत होती. पोरं काही केल्या थांबत नव्हती.
"तुम्ही अचानक सरप्राईज दिलंत हं!" ती वाकून दादाच्या कानात बोलली. डीजेच्या आवाजामुळे त्यांना जवळ जाऊन बोलावं लागत होती. वाकल्यामुळे त्याला तिच्या स्तनाच्या मधील फट दिसली. तिच्या मानेवर चिकटलेला रंगाचा एक ढेकुळ तिथे घसरला.
"मला आधी वाटलं राग आला की काय तुम्हाला!" तो तिथून नजर हटवत बोलला.
"छे हो! उलट कितीतरी वर्षांनी रंग लावलाय मला कुणीतरी!" असं म्हणत तिने तिचे रंगांनी माखलेले तळवे त्याच्या गालावर चोळले. तिच्या या स्पर्शाने त्याच्या डोक्यात ठिणगी पडली.
"बस्स करूयात आता. आपण निघू. हे लोक दोनतीन तास तरी हलणार नाहीत अजून. संध्याकाळी पुन्हा सत्काराचा कार्यक्रम आहे. तुमचा आरामही होईल तोपर्यंत!" तो
"मी तेच म्हणणार होते तुम्हाला!"ती
तो पक्याच्या कानात काहीतरी कुजबुजला. आणि उठून उभा राहिला. खाली धिंगाणा चालूच होता. तीही उभी राहिली. दोघांनीही एकदा गर्दीकडे बघून हात उंचावला आणि ते पायऱ्या उतरून स्टेजवरून खाली आले. गाडी तिथेच उभी होती. दोघेही गाडीत बसले आणि गाडी हवेलीच्या दिशेने उधळली.
घरी गेल्यावर दादा तिला त्यांच्या गेस्ट हाऊसमध्ये घेऊन गेला. रामा तिची भलीमोठी सुटकेस घेऊन त्यांच्या मागे गेला. त्यांचं गेस्ट हाऊस म्हणजेसुद्धा एका मोठा बंगला होता. त्याने तिला सगळं गेस्ट हाऊस दाखवलं.
"तुम्ही फ्रेश होऊन आराम करा. मी येतो!"
"ओके. सी यु देन!" असं म्हणत तिने केस मोकळे करत तिने वाकून सुटकेसमधून टॉवेल काढला. वाकल्यावर त्याला पुन्हा एकदा तिची गल्ली दिसली. तिची कुर्ती जरा लूज असल्याने यावेळी त्याला तिची डाव्या बाजूचा जवळजवळ आख्खा स्तनच दिसला. क्षणार्धात त्याने स्वतःला सावरले आणि तो तिथून निघून गेला. घरात जाऊन त्यानेही अंघोळ केल. तिचं जेवण तिकडे पाठवलं आणि स्वतःही जेवला. जेवण झाल्यावर तो बेडवर पडून आराम करत होता. पण तिची छाती काही त्याच्या डोळ्यासमोरून हटत नव्हती. त्याला नेहमीच विवाहित स्त्रियांबद्दल कमालीचं आकर्षण वाटत असे आणि त्यात सुलेखा म्हणजे एकदम परफेक्ट गृहिणीची व्याख्या म्हणावी अशीच होती. ती रोलही त्याच प्रकारचे करायची. तिचा प्रत्येक अवयव तिचं वय ओरडून ओरडून सांगत होता. तशी खऱ्या आयुष्यात ती बरीच फॉरवर्ड होती पण समाजात वावरताना ती आपलं व्यक्तिमत्व झाकून ठेवत असे. पस्तिशीच्या स्त्रिया म्हणजे मेजवानी असतात. सुंदरतेच्या आणि परिपक्वतेच्या शिखरावर असतात. पस्तिशीत एखादी स्त्री जेवढी आकर्षक दिसते तेवढी ती त्याआधी कधीच दिसत नाही किंवा नंतरही दिसत नाही. शारीरिक बदल पूर्ण होऊन एक प्रकारची सुडौलता त्यांच्या शरीराला आलेली असते. तसेच 'त्या'बाबतीत त्यांना अनुभव आलेला असतो. त्यांचं स्वतःच अस्तित्त्व या वयात त्यांना खऱ्या अर्थानं जाणवू लागलेलं असतं. एकंदरीतच पस्तिशीत स्त्री ही खऱ्या अर्थाने सगळ्याच बाजूंनी पूर्ण परिपक्व झालेली असते. आणि सुलेखा तर आणखीच जास्त आकर्षक होती.
तिचे डोळे खूप बोलके होते. सुडौल मध्यम बांधा. बहुतेकवेळा पाठीवर रुळणारे रेशमी काळेशार केस.उफाड्याची टच्च छाती, अगदी किंचित फुगीर पोट, भारदस्त म्हणता येणार नाहीत पण शरीराच्या मानाने जरा मोठेच असलेले नितंब, कमालीची आकर्षक बारीक वळणदार कंबर, फुगलेल्या मांड्या आणि नडग्या! तिचे हातही लांबसडक होते, जरासे भरलेले दंड आणि नाजूक बोटं. जेव्हा ती साडी नेसायची तेव्हा मुद्दामहून ती तिचं पोट उघडं ठेवायची. पदर अशा प्रकारे घ्यायची की पदराने तिची बेंबी तर झाकली गेली पाहिजे पण तिची झलक पाहणाऱ्याला जाणवली पाहिजे. पदर आपल्या भारदस्त उरोजांना घट्ट आवळून खांद्यावर पिन लावायची. तिचे ब्लाउजही खूप स्टायलिश असायचे. हॉल्टर नेक तिचे आवडते होते. साधे घातले तरी बहुतेकवेळा एक तर ते मागे फक्त नाड्यांनी बांधलेले असत किंवा आखखी पाठ दाखविणाऱ्या चित्रविचित्र डिझाईनचे तरी असत. अगदी हलका मेकअप करायची पण लिपस्टिक मात्र एकदम भडक रंगाची वापरत असे. तिच्या टपोऱ्या नाजूक ओठांना ती शोभुनही दिसे. त्याच्या डोक्यात तिची हजारो चित्रे भिरभिरु लागली. खरं तर त्या दिवशी तिचं नाव ऐकल्यापासूनच त्याच्या डोक्यात तिचे विचार चालू झाले होते. तो तसाच उठला आणि गेस्ट हाऊसकडे गेला. दरवाजातून आत गेला तर अंघोळ करून ती सोफ्यावर पडून टीव्ही पाहत बसली होती. ती त्याला पाठमोरी दिसली. तिचे केस ओले होते. बहुधा तिच्या शॅम्पूचा वास सगळीकडे दरवळत होता. घसा खरवड्त तो बोलला
"आलं तर चालेल का?"
"कोण? ओ! तुम्ही? या ना बसा! झोपच येईना म्हणून टीव्ही पाहत बसले." तिने जरा आवरून सावरून बसली.
"मी म्हटलं एवढा कलावंत आपल्या घरी आलाय आणि आपण त्याला एकटं बसवलंय. बरं दिसत नाही ना?" तो
"तसं काही नाही हं! साधी टीव्ही ऍक्टरेस आहे मी. आणि फुकट नाही आलेले इकडे मी. त्यामुळे एवढा विचार नका करू!" ती.
तिला कुठं ठाऊक होतं त्याच्या मनात काय चाललं होतं. तो एकटक तिला न्याहाळत होता. तिने काळ्या पिवळ्या रंगाची सुळसुळीत पातळ साडी नेसली होती अगदी तिच्या नेहमीच्या पद्धतीने. तिचा स्लिव्हलेस ब्लाउज काळ्याच रंगाचा होता. साडी इतकी पारदर्शक होती की तिच्या पदराआडचं सगळं दृश्य त्याला त्यातून आरपार दिसत होतं. ब्लाउजचा गळा जरा जास्तच खोल होता. तिचे उघडे गोरेपान दंडही त्याला आकर्षित करत होते. एव्हाना मनातल्या मनातच त्याने तिला नग्न केलं होत.
"तुम्ही लग्न जरा लवकरच केलंत नाही?" तो भानावर येत बोलला.
"छे हो! तीस वर्षांची होते मी लग्नात! अजून किती उशीर करणार?" ती
"अहं! तुम्हाला कळलं नाही मला काय म्हणायचंय ते." तो
"म्हणजे?" ती
"म्हणजे अजून माझं लग्न नाही न झालेलं!" तो हसत म्हणाला.
"ओह! खरंच घाई झाली हो! तुम्ही हँडसम आहात त्याच्यापेक्षा आणि यशस्वीही!" तिला वाटलं तो विनोद करतोय म्हणून तिनेही तसं उत्तर दिलं.
"स्मार्टही आहात तुम्ही! साहसा अशा स्त्रिया पाहायला मिळत नाहीत." तो उठून तिच्या शेजारी जाऊन बसला.
"तुमच्यापेक्षा कमीच म्हणावं लागेल. एवढ्या कमी वयात केवढी मजल मारलीय तुम्ही? ते काय स्मार्ट असल्याशिवाय का?" तिला त्याच्या मनसुब्यांचा वास येऊ लागला होता म्हणून ती चतुराईने विषय बदलू पाहत होती.
"हे तर कुणीही करू शकतं. एवढं कमावूनही साधं एखाद्या मुलीला इंप्रेससुद्धा नाही करू शकलो." तो
"असं काही नाही. कदाचित तुम्हाला माहिती नसेल कोण कोण इंप्रेस झालंय ते." तिला त्याच्याकडे पाहण्याचीही हिम्मत होईना.
"तुम्ही?" तो एकटक तिच्याकडे पाहत होता
"म.. म...मी? काय?" तिच्या छातीतली धडधड तिला ऐकू येऊ लागली होती.
"तुम्ही झालात का इंप्रेस?" तो
"आपला अजून तेवढा परिचय नाहीये ना!" तिला आता काय उत्तर द्यावे ते कळेना.
तो हळूच आणखी तिच्याजवळ सरकला. तिला दरदरून घाम फुटला.
"होईल....परिचय." तो
"ह..ह... हो.."आता मात्र ती पुरती घाबरली होती.
"तुम्हाला काही त्रास होतोय का?" तो
"ह...ह....हो....बरं वाटत नाहीये मला. मी झोपू का थोडा वेळ?" ती
"नो प्रॉब्लेम! झोपा ना. पण थोड्या वेळाने." तो
"क.क...क...का? थोड्या व... वेळाने?" तिला काहीच सुचत नव्हतं. तशी ती खूप कॉन्फिडन्ट असायची नेहमी पण शेवटी ती एक स्त्री होती. तिचे हातपाय थरथरायला लागले होते. आवाज कापरा झाला होता.
"सुलेखाजी! तुमची साडी खूप सुंदर आहे ही! खरं तर तुमचा ड्रेसिंग सेन्सच लाजवाब आहे." तो
"थँक यु!" ती अवसान गोळा करू लागली. आणि डोक्यातल्या डोक्यातच सुटकेचे प्लॅन्स बनवू लागली.
"पण एक गोष्ट मला तुमची खटकली बरं का!" तो.
"कोणती?" ती
"तुम्ही दिसता एवढ्या सुंदर, राहताही व्यवस्थित पण स्वतःला दाबून ठेवता!" तो
"म्हणजे नक्की काय?" ती
"बोल्ड म्हणजे हेच बघा आता तुमच्या या शिरशिरीत साडीतून तुमचे उरोज तुम्ही दाखवता आहात. साडीही गच्च आवळून तुम्ही त्यांचा उठावही दाखवतच आहात. कशासाठी? पण एवढा एकांत, एवढी सुंदर संधी असूनही तुम्ही तुमचा पदर बाजूला काढण्याची हिम्मत करू शकत नाही." तो
त्याच्या वाक्यानेही तिच्या अंगावर काटा आला. नकळत तिचे डोळे मिटले गेले आणि एका क्षणात तिच्या डोळ्यांसमोरून न जाणे काय काय तरळून गेले.
"काय बोलताय हे तुम्ही?" ती
"चुकीचं काय आहे त्यात? शेवटी तुम्ही एक स्त्री आहात. प्रत्येक स्त्रीच्या इच्छा आकांक्षा असतातच. तशाच प्रत्येक पुरुषाचाही असतात. फरक एवढाच की स्त्री त्या दाबून ठेवते,पुरुष बोलून दाखवतो. खरं तर स्त्री स्वतःहुनच दुय्यम स्थान स्वीकारते आणि पुन्हा पुरुषांना याचा दोष देते." तो
"असं नसतं काही!" ती
"मग माझ्या प्रश्नाचं उत्तर द्यायचं का टाळलंत तुम्ही?" तो
ती विचारात पडली. आपल्याला नवऱ्याव्यतिरिक्त इतरांना आकर्षित करायचे नसते तर आपण तो नसतानाही स्वतःला एवढं का सजवतो? व्यवस्थित राहणं वेगळं आणि असे आमंत्रित करणारे कपडे घालणं वेगळं! बरं करिअर म्हणावं तर आता बिकिनी घालून फोटोशूट केला तरी आपल्याला मुख्य भूमिका मिळणारच नाहीत किंवा आपण तरुणांच्या हृदयात स्थान मिळवू शकणार नाही. आपलं ते वय नाही. कदाचित आपल्याला सवय लागली असावी. तिला काही सुचेना
"ती सवय लागलीय आता." ती
"तुम्ही मान्य करणार नाही पण असुद्यात!" तो
"मी झोपू का आता?" खरं तर तिने आत्तापर्यंत मनातल्या मनातच पुढे काय काय होऊ शकतं याचं सगळं चित्र उभं केलं होत. शेवटी मन चिंती ते वैरी न चिंती!
"आता स्पष्टच बोलतो. तुमचा फोटो पहिल्यापासून मलाही झोपण्याची खूप इच्छा झाली आहे. त्यादिवशीपासून तुम्ही डोळ्यांपुढून हलल्याच नाही आहात.!" तो
"काय बोलताय हे तुम्ही. मला वाटलं तुम्ही सुशिक्षित आहात. तुम्ही इतर पुढाऱ्यांपेक्षा वेगळे असाल पण तुम्हीही त्यांच्यापैकीच एक! ब्लडी वूमनायझर्स!" ती
"असा किती पुढाऱ्यांच्या अनुभव आलाय तुम्हाला?" तो हसत म्हणाला.
"माईंड युवर लँग्वेज!" ती
"बट यु डोन्ट माईंड माय ऍक्शन्स!" असं म्हणत त्याने तिचा मुलायम गोरा हात आपल्या दोन्ही हातात गच्चं धरला. ती हात ओढू लागली पण त्याची पकड इतकी घट्ट होती की तिला हलताही येईना. तिने मान त्याच्याकडून दूर वळवली आणि डोळे मिटले. त्याने अलगद तिच्या नाजूक हातावर आपले ओठ टेकवले.तिने खरं तर आता मनातल्या मनात जे होईल ते होऊ द्यायचं असं ठरवलं होतं. आणि याव्यतिरिक्त तिच्याकडे कोणता पर्यायही नव्हता. बऱ्याच दिवसांत तिला असा स्पर्श झालेला नव्हता आणि विरोध न करण्यामागे कुठेतरी हे कारण निश्चितच होतं.
तिने हात सोडविण्याचे प्रयत्न बंद केलं.त्याला ते जाणवलं. त्याने हात सोडला. पण तिचा हात तसाच होता. त्याला जे समजायचं ते समजलं. तिच्या आणखी जवळ जात त्याने तिच्या खांद्यावरून आपला डावा हात टाकून तिला जवळ घेतलं. तिने मोठा सुस्कारा सोडला! तो प्रथमच एका 'नॉन प्रोफेशनल' स्त्रीच्या जवळ जात होता. त्याच्या हृदयाचे ठोकेही वाढू लागले होते. एवढा बेचैन तो यापूर्वी कधीच झाला नव्हता.
क्रमशः

Stories online

40 साल की नौकरानी को चोदा A 100% free dating site for India Beautiful Desi Model Hot Show for Photoshoot =HD= Chawat Savita Vahini Story-Mavaj Bhau Desi झवाड्या सुहाली ची कथा. English Sexy Stories English Sexy Story Go to first new post Real Life Beautiful Mothers halima-Telgu sexy Stories Hindi sex stories रीतु दीदी Hindi Sexy Stories hot indian(desi) babies Majhya Shejarchi Kaki - Marathi Sex Stories Marathi CD Sexstories Marathi chawat katha Marathi Hindi English Sexy stories Marathi Horror Story गहिरा अंधार Marathi Horror story-Missed a road (एक चुकलेला रस्ता) Marathi Incest Story Marathi Pranay Katha Online Marathi pranay stories Marathi pranaykatha Marathi Romantic Story Marathi Sambhog katha Marathi Sex Story-Online Reading Marathi sexi stories--'आता परत आपली भेट नाही ' Marathi Sexy Stories Marathi Shrungar katha Marathi Shrungarkatha.- Bendhund Marathi Story - Pranaykatha Marathi story -Sex story mobile girls chat My first Marathi Chawat katha My name is NEHA and Seeking Men Pakistani Girls Chat Pooja Jain From Mumbai Indian Real Girl WhatsApp Number For Friendship romantic Marathi story romantic stories sambhogkatha Seal ki bhabi ki cuta kholi - Bhabi and dewar pussy licking stories Secret Agent -- Surendra Mohan Pathak Update - 2 Secret Agent -- Surendra Mohan Pathak- Update - 1 Sex Questions of Couples - सामाजिक लैंगिक प्रश्न Sexy desi wife posing blouseless in saree showing boobs sexy single girls from India shrungarkatha Some Real And Rare Indian and Pakistani Girls Sunny LEON damn HOT pix Sunny Leone Hot Images telagu sexy stories The Best Marathi Pranay Katha -Shrungarkatha Videshi Hot n Sexy n Nude Pictures अंतर्गत - भाग १- Marathi Romantic Story अनिताचे मोठे नितंब अनोखी आठवण अल्लादिन व जादूचा दिवा-Marathi sexy story अस्सल गावरान माल आयुष्यातल्या काही सुंदर व बेधुंद क्षणांचे शब्दांकन--marathi romantic sexystory आरती वाहिनी -मराठी प्रणय कथा एक नवयुवक की अपनी नयी नयी प्रेमिका एक पावसाळी रात्र एक पावसाळी रात्र भाग 4 एक पावसाळी रात्र भाग 8 (अंतिम भाग) एक पावसाळी रात्र भाग 5 एक पावसाळी रात्र भाग 6 एक पावसाळी रात्र भाग 7 एक पावसाळी रात्र भाग 3 एक पावसाळी रात्र. भाग 2 एक पावसाळी रात्र. भाग-1 एक_कळी_सुखावली ! एका लेखकाची सत्यकथा ओव्हूलेशन शिवाय मासिक पाळी येऊ शकते का ? कांता -Marathi Romantic Sexy Hot Story कामक्रियेसंबंधीची नितितत्वे कॉल सेण्टर का बाथरूम गब्बरचे कैदी -Marathi Sexy Sholey Story गौरी आणि उदय... भाग 1 गौरीची मधाळ योनी -Marathi Romantic Story चित्रा - Kamsutra Stories in Marathi टॉप नहीं फड़वाना चाहती तारुण्य- Marathi shrungarik katha तृप्ती... भाग 1 - Marathi Pranaykatha तृप्ती... भाग 2 - Marathi Pranaykatha नि शी धा मराठी कामसूत्र कथा -Marathi sexy story in pdf format पठान -संता पठान -संता- MArathi sambhog katha पड़ोस की भाभी मस्त माल : गाँव की चुदाई कहानी पड़ोसन विधवा भाभी- Sexy Stories in hindi पावसाळी रात्र पाहुनी मैत्रीण -Marathi chawat katha पुणे तिथे काय उणे... भाग १ रविवार स्पेशल.. कथा प्यासी मकान मालकिन प्रणयकथा प्रवास सुडातुन संसारा कडे प्रवास सुडातुन संसारा कडे भाग 2- MArathi Incest Story प्रवास सुडातुन संसारा कडे भाग – 3- Marathi Incest story प्रवास सुडातुन संसारा कडे. भाग 4(अंतीम) प्रवास सुडातुन संसारा कडे.. भाग 1- Marathi Incest Story प्रिया माझी... (माझ्या आयुष्यातली खरी दिवाळी)- Marathi sambhog katha फ्री सर्विस... बसप्रवास- Hot Indian Desi Girl भावकी- Marathi Pranay katha मंजूची साडी - Marathi sex stories - मराठी सेक्ष कहानिया मजेदार खेळ Marathi Sexi Story मजेदार हिंदी कहानी का खजाना मराठी काम कथा- डर्टी बिजनेस महिला विवाह सल्लागाराने दिला मला आणि माझ्या बायकोला संभोगसल्ला माझा नवीन टेलर complete- MArathi shrungar katha मि आणि भाऊ.. (भाग..-4 ) मि आणि भाऊ... (भाग...-3 ) मि आणि भाऊ... (भाग...2) मि आणि भाऊ..... ( भाग --1 ) मृणाल-Marathi sexy story मेरी चालू बीवी-52 मेहंदीच्या पानावर- Marathi sexy stories online portal मैं लीना और मौसा मौसी Hindi Sexy Stories मैत्री -A Freind Story मैथिली- Maithili Marathi shrungar katha रणबीर व नीतुचा वर्क आऊट- A Real Marathi sex story राजकारण- Marathi Pranay Katha रात्रीचा प्रवास रात्रीचा प्रवास- Marathi Shrungarik Story रात्रीचा प्रवास- Marathi Shrungarik Story-भाग 2 रिझर्वेशन -Reservation a marathi sex story लड़की को पटाने के टोटके-How to cheat with woman लपा-छपी - Marathi Pranay Katha लेडीज होस्टेल -(संपूर्ण शृंगारिक कादंबरी) वय फक्त एक अंक आहे..! - Marathi Sexy Stoy online वाचा मराठी कथा --सायली व निलीमाची कथा -मराठी प्रणय कथा वाचा मराठी कथा --सोळावं वारीस धोक्याचं -मराठी प्रणय कथा वाहिनीची मसाज आणि सेक्स विवाहित नवरा बायकोची प्रेम कथा. विसरू कशी.... भाग 2-प्रणयकथा विसरू कशी.... भाग १ विसरू कशी.... भाग १- Marathi Stories वेटिंग फॉर यू!... भाग १- वेटिंग फॉर यू...! भाग 2 व्हिक्स चोळू का? - Marathi zavazavi stories शेतातील अनुभवाने रात्रीसाठी खास नियोजन -1 शेतातील अनुभवाने रात्रीसाठी खास नियोजन -2 सखी सेजारीण संगणक दुरुस्ती येते कामाला - Marathi pranay katha stories सत्याचा सामना-Marathi Love and sex story by pravin kumar सुनबाईची प्रेमकहानी सुनबाईची प्रेमकहानी भाग 3- Marathi Chawat katha सुनबाईची प्रेमकहानी भाग 2- Marathi Chawat katha सुनबाईची प्रेमकहानी भाग 4- Marathi chavat katha सुनबाईची प्रेमकहानी भाग 1- Marathi Romantic Stories सुनीताचे धाडस -Marathi love story सेक्स की देवी थी मेरी अम्मी सेक्सी नौकरानी सोनेरी जाळे- Marathi sextual Stories स्त्री-पुरुषांच्या लैंगिक भावनांतील भेद स्वादीष्ट आणि रुचकर-Marathi Pranaykatha स्वादीष्ट आणि रुचकर-Marathi Pranaykatha -Part 2 होळी... भाग १ - Marathi Romantic Story होळी... भाग २ Marathi Romantic Story